Haftalardır gözüm reyting listelerindeydi. Umutsuzca Canım Ailem dizisinin aldığı reytinglere bakıyordum. Nedense bir türlü hak ettiği basamakta durmuyordu. Televizyonlar konusundaki umudumu yitirmek üzereydim. Bu kadar özenli, özgün, oyuncularının hepsinin neredeyse "resital verdiği", közlenmiş duyguların altını eşeleyen, insana özgü güzelliklerin altını çizen muhteşem bir dizinin, Reyting Hazretleri tarafından kılıçtan geçirilmesine gönlüm bir türlü razı olmuyordu. Tam da inancım kaybolmaya yüz tutmuşken, bu hafta Canım Ailem'in reytinglerde ikinci sıraya yükseldiğini görüp, mutlu oldum. Umudum arttı, inancım pekişti, kafamın üzerinde dolaşan kara bulutlar dağıldı. Şimdi, televizyonda iyi bir şeyler yaptığınız zaman "er ya da geç" fark edileceğine daha bir gönülden inanıyorum.