-Şehrazat hayatında önemli bir figür. Ama kırıldınız, darıldınız. Neydi kırgınlığın nedeni?
- Beni onun bir evladı sayıyorsak eğer, ona göre bir ihmalkarlık, saygısızlık, bana göre aptallık gibi bir şey. Ve çok ağır bir ceza aldım. Bir sene binlerce aracı koymama rağmen hiçbir şekilde ona ulaşamadım. Hiçbir telefonuma çıkmadı. Çok önemli bir iki kişiyi araya soktum, asla geri dönmedi. Kandil'i bekledim. Allah'ına çok inananan bir insan olduğu için kandilde aradım. Yine çıkmadı telefona. "Bugün Kandil, gelip elini öpmek istiyorum. Allah'ın böyle bir gününde beni kapısından mı çevirecek?" sözleriyle iyice olayı büyüttüm. "İyi peki gelsin" demiş. Ben o anda Sarıyer'de evinin önündeydim zaten. Kedi gibi yanına yaklaştım, "Seni çok özledim" diyerek ağlamaya başladım. İki saat sonra saçımı okşamaya başladı. Çok üzüldüm Şehrazat'ı kaybettiğime. Kırgınlıklara tahammülüm yok. Dostun ne kadar zor bulunabildiğini öğrenmiş durumdayım. Hem de çok iyi öğrenmiş durumdayım. Çok az dostum var. Şehrazat onlardan biri ve çok eksikti hayatımda.