Ailemiz bizim için çok önemli. Babamı kaybettikten sonra evin reisi annem oldu. O günleri düşününce annemin ne kadar kuvvetli bir kadın olduğunu görüyorum. Sevgililerim onunla arkadaş olur. Çünkü annem neşeli ve genç bir ruh. Benim eşim de annem gibi olmalı. Her an yanımda olan bir ailem olduğu için kendimi çok şanslı hissediyorum. Küçük kardeşimiz Canan hepimizin çocuğu gibi. Onu en güzel şekilde yetiştireceğiz. Çünkü bize emanet edildi. Daha doğmadan Ozan'la bana sordu annemle babam: "Biz artık yaşlı bir çiftiz. Bu kız sizin çocuğunuz gibi olacak" dediler. 'Buna hazır mısınız?' diye sordular. Daha 10 yaşındaydım o zaman. O yaşlarda böyle sorulara alışmaya çalışıyorduk. Sokakta top oynamak yerine, piyano çalıyorduk. Hep bir sınav vardı önümüzde.