- Bütün evlerde Ali ile Ramazan okunsun gibi bir derdiniz var mı?
- Burada bir ikilem var. Kurt Cobain sendromu yani, o da şu... Cobain öldüğü hafta ben İstanbul'da bir süpermarkette Cobain şarkısı çaldığını duydum. Yani adamın en istemeyeceği şey belki öyle bir ortamda şarkısının çalınması. Abi, bu adam zaten bu yüzden intihar etti, ne kadar büyük bir bunalım, azap duyacağını düşünsene... Yani Cobain kadar Ali ile Ramazan'ın da bir 'househould name' (herkesin aşina olduğu bir isim) olması beni azaptan kıvrandırır. Çok fazla sayıda genç okusun istiyorum, böyle de roman yazılabileceğini, bu kadar yalın bir roman olabileceğini görmelerini istiyorum. Ayrıca "Böyle bir gerçeklik var, böyle de bir ibnelik var, böyle de bir ülke var" diyebilsinler istiyorum! Ama bunun da bir ölçüsü var, bilmemne dergisinin kapağına çıkayım, Güneri Cıvaoğlu'nun programında onunla kahve içeyim, bütün köşe yazarlarına 'abicim ablacım nasılsınız, hürmetler, sevgiler' çekeyim, bunları istemiyorum.
