Uzun bir yılın sonu geldi. Son sınıflar sınavlarına girdi. Karneler dağıtıldı ve tatil başladı. Karneler kimi eve hüzün getirdi, kimine sevinç. Bir yılı başarılı tamamlayanlar ve aileleri tatilin, yeni yılın planlarını yapıyor. Karnesinde zayıf olanlar ise ikmal sınavlarının, geleceğin derdine düştü. Aynı zamanda evlerde tartışmalar, kızgınlıklar sürüyor. Kimi anne-babalar verdikleri emeğin karşılığını alamadıklarını düşünüyor, kim çocuklar ellerinden geleni yaptıklarını ama olmadığını... En umursamaz görüneni bile aslında başarısız olmanın sıkıntısını yaşıyor. Peki sadece başarısız olanlar çocuklar mı? Ailelerin, okulların, öğretmenlerin ve sistemin hiç payı yok mu?

AİLELER BİLİNÇLENMELİ
Ailenin karnedeki payı, çocuk kaç yaşında ve hangi sınıfta olursa olsun okula ilk adım attığı gün başladı. Okula başlama yaşına karar verirken, başlayacağı okulu seçerken çocuğun gerçek değerlendirmesini yapıp yapmadığı, doğru okulu seçip seçmediği, karnedeki payının ilk adımı oldu. Eğer çocuğun yeteneklerine uygun olmayan bir okul seçilip, hazır olmadan okula başlamasına karar verildiyse, başarısızlığın bir nedeni bu olabilir. Hatta daha okul öncesi yetiştirirken yeterli sorumluluk verip vermediğimiz, kendi başına becerebilme yetilerini kazanmasını sağlayıp sağlayamadığımız önemlidir. Onun işlerini onun yerine yapıp, sonra 'Ödevlerini yapmıyor, çantasını düzenlemiyor,' diye kızmak pek gerçekçi değildir. Şimdi neler olduğunu araştırma zamanı. Çocuğunuzun okulu uygun değil mi? Bir ruhsal rahatsızlığı var mı? Özel öğrenme güçlüğü, dikkat eksikliği, hiperaktivite bozukluğu gibi bir sorunu olabilir mi? Sizinle paylaşamadığı arkadaşlarıyla, çevresiyle bir uyumsuzluk yaşıyor mu? İşte tatil bunları araştırıp değiştirmek, tedavi etmek için uygun bir zaman olabilir. O yeni notlar alarak karnesini düzeltebilir, sizse bu sorunları çözerek... "Ders çalış, adam ol," demek, öğretmen tutup zorlamak yeterli değil. Onu ödüllendirmeyin, ama ağır cezalar da vermeyin. Hele hele sevginizden mahrum bırakmayın. Bırakmayın ki çalışmasının sizin sevginizden çok kendi görevi ve geleceği olduğunu anlasın.

OKULLAR VE ÖĞRETMENLER
Okulların ve öğretmenlerin karnelerdeki payı, notları verip karneleri dağıtmakla bitmedi. Karne verdiğiniz öğrencilerinizden bir kısmı başarısız oldu. Bu başarısızlık onların öğrenemediği gerçeği kadar, sizin de öğretemediğiniz gerçeğini gösteriyor. Bir sisteminiz var. Ama o sisteme uyum sağlayamayan, o sistemle anlatılanları anlayamayan çocuklar da var. Öğretim yılı boyunca bu çocukları fark edebildiniz mi? Fark edemediyseniz sisteminizi ve kendi bilgilerinizi yeniden değerlendirme zamanıdır. Fark ettiyseniz kendinize neler yaptığınızı sorun. Aileyle işbirliği, bir uzmana yönlendirmek çözüm olabilir miydi? Bunun yerine çocuğa kızmayı ve aileyi suçlamayı seçtiyseniz hata yapmış olabilir misiniz? Sadece ailenin haberdar olması, hatta uzmana gitmek sorunu çözmeyebilir. Okul içinde çocuğa karşı davranışları, beklentileri iyi ayarlamak gerekir. Onun başarılı olduğu alanları saptayıp desteklemek, başarısız olduğu alanlarda ise daha iyi olabilmesi için farklı yöntemler denemek gerekir. Hangi sınav türünde daha başarılı olabileceğini, hangi anlatım şekliyle daha iyi anlayabileceğini belirleyip, uygulamak iyi eğitimci olmanın birinci ilkesi olmalıdır. Eğer bunları yaptıysanız iyi okul ve öğretmeniz deme hakkınız var. Ama başarınız, başarılı çocukları sahiplenerek olmaz. Şimdi tatil zamanı. Karne nasıl olursa olsun, herkes tatili hak etti. Çocuklar, aileler, öğretmenler... Önemli olan tatili nasıl değerlendirecekleri. Aileler, okullar ve öğretmenler daha iyisini nasıl yapacaklarını planlayabilir. Çocuklar da hem dinlenip hem de önümüzdeki seneye hazırlanıp, kendilerini geliştirmeye, çalışmaları için programlar oluşturmaya çalışabilirler. Daha mutlu, daha sağlıklı ve sosyal çocuklar için düşünme zamanıdır.