Bayram gününde ders alınabilecek minnacık bir anlatıyı paylaşalım.
Hırs ve bencillikle, iyi kalplilik ve sevecenlik arasında geçiyor, aşağıdaki hikaye:
Bilge bir adammış kral. Artık yaşlanıp yorulduğundan, krallığını iki oğlu arasında bölüştürmeye karar vermiş. Savaşçı olan büyük oğlu, hırslı, bencil, gözü doymayan biriyken; küçük oğlu ise tam tersine iyi kalpli, nazik ve sevecenmiş. Kral, zekice bir plan yapmış.
Büyük oğlunu huzuruna çağırarak sahip olduğu toprakları kardeşiyle kendisi arasında adil bir şekilde bölmesini istemiş. Bunu duyan küçük prens kaygılandığında; "Merak etme" demiş kral:
"Bekleyelim ve görelim."
Büyük oğlan, yollara düşmüş, ülkeyi iyice gezdikten sonra nehrin batısında kalan tüm verimli toprakları kendine; batak ve dağlık bölgeyi de kardeşine ayırmış.
Elindeki yeni haritayla saraya döndüğünde babası sormuş:
"Sana söylediğim gibi yaptın mı?"
"Elbette" diye cevap vermiş prens.
"Buna memnun oldum" demiş kral gülerek; "Öyleyse arzu ettiği parçayı seçme hakkını da, kardeşine veriyorum."