Her mevsim kendine özgü güzellikleri içinde barındırıyor.
Bu sonbaharları sevmiyorum galiba… Sonbahar kayıpların mevsimi… Yaprakların sarardığı, hüzünlerin çöktüğü bir mevsim… Bir burukluk hakimiyeti söz konusu. İlkbahar gibi coşkulu değil. Tüm canlıların öze yolculuk mevsimi…
Yaprağın dallarını terk ettiği günleri yaşıyoruz.
Tüm terk edişler gibi, hüzünlü… Hafif üşümeler başladı. Sıcak yaz aylarından sonra hafifinden üşümek de tatlı geliyor. Rüzgar ise küçük çaplı kendini gösteriyor. Doğanın o muhteşem ahengi büyülüyor. Bir yaprağın hikayesini belgeselleştirsek mi? Her mevsimin kendine özgü güzelliklerinden söz açmıştık ya… Düşünmenin ötesinde bir gücün muhteşemliği… Canlıysa doğum, yaşam ve ölüm kaçınılmaz. Geliş, gelişme ve sonuç… Yazı misali… Her sonbahar tarihin yapraklarına kendi zenginliğini not ediyor. Ben sonbahar çocuğu değilim. Bizden önceki kuşakların 'hazan mevsimi' dedikleri sonbahar… Sevmediklerimi seviyorum bu şehirde. Ankara bana sonbaharı da sevdirdi. İlkini anlamıştım. Ankara'da sonbahar yüreğinize düşmeden gözünüze takılıverir… Sokakları, caddeleri renk cümbüşüne döner. Her ne kadar mat tonların hakimiyeti etrafınızı sarsa da renkler sonbaharı çağrıştıracak.
Sokak sokak, Bahçelievler'den Yüksel Caddesi'ne, Tunalı'dan Cinnah'a tüm renkler şehre karışır… Her köşede yeni bir hayat… Masum, sessiz bu şehir grisiyle rengarenktir… Sarının tüm tonlarına tanıklık ettiğimiz bu kentte bir ağaca yaslanıp kenti dinleme, izleme vakti… Biz de öyle yapıyoruz.
Tüm SABAH Ankara ekibi olarak bu şehri dinliyor ve izliyoruz. Size kulak veriyoruz.
Sizin düşüncelerinizi önemsiyoruz.
Sizinle var olduğumuzu biliyoruz.
Birkaç gündür bunun ayak seslerini sizinle paylaşıyoruz. 'Hayatın tüm renkleri SABAH Ankara'da' diye çıktığımız bu yolculukta farklılığımızı bir kez daha ortaya koyacağız.
Geri sayım sürüyor. Şimdiler bilmez, bizim kuşak hatırlar 'devamı haftaya' cümlesini… Bu filmin de devamı haftaya…
Sağlık ve mutluluk dolu bir hafta olsun...