Soma'da 301 canımız gider, anında ortaya çıkarlar. Ankara'da 102 gencimiz katledilir, yine ortalığa dökülürler. Paris'te insanlık faciası yaşanır, yine üşüşürler posta kutumuza… Tek istekleri vardır; faciadan yararlanıp görünürlüklerini arttırmak.
Akbaba davranışıdır bu. Eğer ekonominin etik ve akıl düzleminde olsaydı, buna "krizi fırsata çevirmek" diyebilirdik ancak acılarımız ve insanlığın trajedileri üzerinden kendine PR imkânı doğurmak, ahlaki bir tutum değil.
Dünden bir örnek; Paris'te 7 ayrı yerde patlama olmuş 150'den fazla can kaybı var, yüzlerce yaralı, ülkede olağanüstü hal ilan edilmiş, terör G-20 zirvesinin baş gündemi olmuş… Ancak posta kutuma da mailler yağmaya başlamış; "Fransa'daki terör saldırısını kınıyorum."
Üşenmedim cevap verdim ve sordum bir kaçına; "yoksa destek mi verecektin?" Bu mailleri belli ki PR'cıları şekillendirmiş. PR dediğim Public Relations, yani basın ve halkla ilişkiler birim veya ajansları… Devamında asla tersini savunamayacağınız "terörü lanetliyoruz" türünden genel geçer laflar…
Yetmiyor, kurumsal logoları ve pişmiş kelle gibi sırıtan başkan fotoğrafları.. Mailin dibinde rica notu; "Şeref bey bu haberin yarınki ekonomi sayfasında yayınlanması…" Soma'da benzer davranışı gösteren birine "utanmıyor musun ölümlerimizden reklam fırsatı çıkarmaya" diye çıkışmıştım.
Cevaben gelen maili unutamıyorum; daha ciddi yüz ifadesiyle başka bir fotoğraf… Hazret(!) yaptığının farkında değil, akbaba gibi ölümden görünürlük peşinde koştuğu sitemini anlamamış, sorunun gülen fotoğrafında olduğunu sanmış…
Önerim şudur; tıpkı cenazeye kişisel adınla değil de kurumsal kimliğinle çelenk göndermek gibi hataya düşmeyin. Ölümlerden beslenmeyin. Faciaları, kurumunuzun ve sırıtan fotonuzun görünürlüğünü arttırmak için PR fırsatı olarak algılamayın.
Eğer üzüldüyseniz, sosyal medya üzerinden adınıza mesaj yayınlayın, sitenize siyah kurdele takın. Demeç verecek iseniz "terörü lanetliyorum" ifadesinden daha anlamlı, derde deva bir söz söyleyin. Ya da susun ama asla akbaba PR'ı yapmayın.