Sahi neden? 100 yıl öncesine ait bu öykünün hâlâ çözülemeyişi, kime ne kazandırıyor dersiniz? Söyleyeyim; bu öykü üzerinden beslenenler dışında hiç kimseye...
Ermenilere mi? Madagaskar'dan sonra dünyanın en fakir ülkesi haline gelmiş Ermenistan, yükselen zenginlikten pay istiyor ama soykırım tartışmalarına gömülüp kalıyor.
Türkiye'ye mi? Bir asırdır soykırım tartışmaları yüzünden uluslararası arenalarda eleştiriliyor, Avrupa Parlamentosu gibi kurumların, devletlerin aldıkları soykırım kararlarıyla tarihin siyasete alet edilmesinin sıkıntısını çekiyoruz.
Geçenlerde Verda Özer "Diyasporadan mesaj var" yazısında, ABD'de Los Angeles'ta yaşayan bir Ermeni'nin sözlerini aktarıyordu: "Artık yeniden dost olalım. Bunca acı ve çığlıktan sonra dünyaya, dünyanın bu tarafındaki uzlaşma geleneğini gösterelim. Bu, yapmamız gereken şey. Ve yapmak için tam da doğru zaman."
Kürt Çözüm Süreci aslında daha zor ve karmaşık... Zira yaşananlar henüz çok taze ve taraflar hayatın içinde... 100 yıl önce yaşananlara dair uzlaşma geliştirmek çok daha kolay olacaktır. Çözümsüzlükten beslenmeyi daha kaç yüzyıl sürdüreceğiz? Geçen yıl Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın Ermenilerden özür dilemesi, aslında çözüm sürecine, adını koymadan başladığımızın kanıtı...
Ermenistan halkı ne düşünüyor dersiniz? Yıllarca Türk düşmanlığıyla beslenen Yunan Cuntası, bizim Ege Barış Denizi atağımızla alan kaybetti ve çözüldü. Kazanan Yunan halkı oldu, Batı ile bütünleşti, her ne kadar şimdi zorda olsalar da zenginleştiler.
Ermenistan'ın metriklerine bakıyoruz: Ortalama yaşı 75 olan 3 milyon nüfus, 11 milyar $ milli gelir, kişi başı 3 bin 800 $ gelir, 1.4 milyar $ ihracat ve 4.4 milyar $ ithalat... Türkiye ve Azerbaycan kapıları kapalı, küreye tek çıkışı, Gürcistan ve İran. Bu inat bizi üzüyor ama Ermenistan'ı kilitliyor.
Nükleer müzakereler ile İran dahi küresel zenginlik içine katılırken Ermenistan'ın kendini hapsettiği bu "soykırımı" alanında kaybettikleri, kendi halkının gündeminde daha fazla yer işgal ediyor.
Benim önerim; Ermeni Çözüm Süreci de başlatarak, Ermenistan'ı da Türkiye'yi de bu hukuki muğlaklık, esnek tanımlar ve karşılıklı acıların getirdiği sıkıntılardan, yüzleşerek kurtarmaktır.
Biz geçen yıl "özür diledik" arşivleri açarak süreci başlattık. Şimdi sıra bu krizden beslenen Ermeni siyasetinde...