Rusya Devlet Başkanı Putin'in Türkiye'ye gelişini medyamız "dost" sıfatını kullanarak işledi. Bildik bir yaklaşım bu. Ülkemizi ziyaret eden kalburüstü politikacılar için genellikle bu kavram kullanılır.
Ancak, olumlu sıfatlar sıralaması yapılsa... Eğer söz konusu olan ülke Rusya ise "dost" kelimesi sonlarda yer alır. Niye mi?
Çünkü Rusya (ondan önce de Sovyetler Birliği), uluslararası ilişkileri, 'dostluk' kelimesiyle analiz edilecek bir ülke değildir.
Mesela "Yumuşak Güç" kavramı kuzey komşumuza yabancıdır. Kendisine sempati duyulmasını pek önemsemez.
Rusya ilişkilere soğuk ve köşeli bir çıkar mantığıyla yaklaşır. Temel fikri daima "Bugün ne veriyorum, yarın ne alacağım" şeklindedir. (Not: Aslında bütün devletler nihayetinde bu hesabı yaparlar ama Rusya'nınki daha barizdir.)
Aslında petrol fiyatları böylesine düşmese... Putin, Ukrayna politikası yüzünden karşı karşıya kaldığı Batı kaynaklı ekonomik yaptırımları fazla iplemezdi. Ama ikisi birden, dayanılması güç bir durum oluşturuyor.
Ekonomik hesaplar bir yana, Putin'in hedefi Batı cephesinde bir gedik açmaktı. Bu amaca en uygun merkez de, müttefikleriyle sorunları olan Ankara'ydı. Başarılı olup olmadığını önümüzdeki dönemde göreceğiz.
Not: Türkiye-Rusya yakınlaşmasının, Batı'da dikkatlice izlendiğini söylememe bilmem gerek var mı? İlişki, yaptırımların Rusya'ya verdiği sıkıntıyı azalttığı anda, kulaklar dikilecektir.