Meryem Sûresi, Kur'an-ı Kerim'de 19. sırada yer alır. Mekke döneminde inen bu surenin 98 ayeti bulunur. Sûrede ismini Hz. İsa'nın annesi Meryem'den alır. Sûre, Meryem'in; oğlu Hz. İsa'yı nasıl dünyaya getirdiğini anlatır. Sûre içerisinde başlıca; tevhid inancını yerleştirmek maksadı ile bazı peygamberin kıssaları ve kıyamet sahneleri konu edilir.
İnne-lleżîne âmenû ve'amilû-ssâlihâti seyec'alu lehumu-rrahmânu vuddâ(n)
İman edip dünya ve âhiret için yararlı işler yapanlara gelince, rahmân onlar için (gönüllerde) bir sevgi yaratacaktır.
Önceki âyetlerde dünyada Allah'a ortak koşanların fena halleri anlatıldıktan sonra, bu âyette de iman edip iyi davranışta bulunanların güzel halleri anlatılmaktadır. Bu bağlamda Allah, –rahmet ve merhametinin bolluğunu ifade eden rahmân ismini de anarak– kendisine iman eden kulları için bir sevgi yaratacağını, yani onları seveceğini ve diğer kullarına da sevdireceğini, dolayısıyla müminler arasında kardeşlik ve muhabbet duygularını gelişeceğini bildirmektedir. Hz. Peygamber de Allah'ın, bir kulu sevdiğinde onu Cebrâil'e, göklerdeki varlıklara ve yerdeki insanlara sevdireceğini haber vermiştir (Buhârî, "Bed'ü'l-halk", 6, "Edeb", 41). Hadisin farklı rivayetlerinde Allah'ın sevmediği kimseyi de aynı şekilde meleklere ve insanlara sevdirmediği bildirilmektedir (Müsned, II, 413).
Kaynak : Kur'an Yolu Tefsiri Cilt: 3 Sayfa: 620-621
