Asrın felaketi için tüm Türkiye seferber oldu. Binlerce gönüllü doktordan biri de İzmir İl Sağlık Müdürlüğü'nde başkan yardımcısı olan Uzm. Dr. Şeyda Kayhan oldu. Depremin ilk gününden itibaren Gaziantep'in Nurdağı ilçesinde canla başla çalıştı. Hem sağlık koordinasyonunda hem de kurulan sağlık çadırında depremzedelerin tedavilerini yaptı. Genç doktor, yaşadığı can acıtan yüzlerce an ve anıdan bazılarını sosyal medya hesabında paylaştı. Onlardan en dikkat çekeni ise sağlık çadırına gelen bir kadın oldu. Sağlık çadırının önünde oturduğu bir an çadıra 40'lı yaşlarında bir depremzede geldi. Ona bakarak ağlamaya henüz başlamamışken bir meslektaşı fotoğrafını çekti. Doktor Kayhan o anlarda yaşadıklarını paylaştı:
Depremzede kadın kolunu tutarak geldi. Doktor bey şikâyetini sordu. "Kolum ağrıyor" dedi önce. Sonra "Çok ağrıyor" dedi. Kırık var sanıp ben de bakmak için gittim. Doktor bey bakmaya çalıştıkça "Çok ağrıyor kolum" diye ağlamaya başladı.
Evirdi, çevirdi yok, kol normal. "Benim bütün çocuklarım öldü, kolum çok ağrıyor" diye bağırarak ağlamaya başladı birden. "Kolum ağrıyor" ağlaması "Benim bütün çocuklarım öldü" ağıdına döndü. Öylece donakaldık hepimiz. Bu dünya üzerinde "Bütün çocuklarım öldü"den daha acı bir cümle var mıdır acaba? Kalbinin acısından duramamış yerinde kadıncağız. Bunun için sağlık çadırına gelinir mi onu da bilememiş.
HER BAKTIĞIM YERDE ACI BİR HİKÂYE
"Kolum ağrıyor" deyip kolunu tutarak gelmiş. Çare aramaya gelmiş bize. Kalbinin acısını sarmaya gelmiş. Kolunu bıraktık. Sarıldılar doktor beyle, sarıldık hep birlikte. Sımsıkı sarıldık, ağladık. Geçmedi yürek sızısı, geçmeyecek de ömrünce. Ama iyi geldi sarılmak. Sarılmak hep iyi gelir. Yanındakine sarılamaz, hepsi yaralı, hepsi acılı, bizlere sarılıyorlar, bizler de onlara. Her baktığım yerde acı bir hikâye var.
