Türkiye'de yetişen ve dünya da birçok türü bulunan tavşanlar farklı ırkları ile dikkati çeker. Bu canlılar eğer evde beslenmek isteniyorsa mutlaka huzurlu bir yaşam ortamlarının olması gerekiyor. Gürültüyü çok fazla sevmeyen bu canlıların ortalama ömürleri 8 yıldır.
Tavşan Cinsleri
Tavşan türleri arasında birçok farklı isim öne çıkar. Genelde kişiler evde beslemek için satın alsa da bazı ırkların ticari değeri çok yüksektir. Bu nedenle de tavşan beslemek yalnızca bir hobi değil zaman zaman da ticari bir alan olabilir. Tavşan türlerini bu nedenle yakından tanımak büyük bir önem taşır.
Tavşan Irkları ve Çeşitleri
Günümüzde çok bilindik tavşan ırkları bulunur. Bu tavşan ırkları içerisinde özellikle dikkati çekenler şunlardır:
- Angora tavşanı: Ankara tavşanı olarak da bilinen bu ırk tüylerinin kalitesi ile bilinir. Ticari değeri çok yüksek bir tavşan türüdür. Koyunlara oranla tüylerinin ısıtma kalitesi çok daha yüksektir. Bu nedenle de tüyleri için beslenen tavşanlardır. Ağırlıkları da ortalama 4 kilogram civarındadır.
- Kutup tavşanı: Bu tavşan türleri çok hızlı koşabilirler. Dağlık alanlarda yaşayan tavşanların renkleri genel olarak beyazdır. Ancak kış aylarında daha koyu renkte bir tüy üretirler. Bu türler her doğum sırasında ortalama 8 tane yavru dünyaya getirirler.
- Himalaya tavşanı: En bilinen tavşan türleri arasında yer alırlar. Evde beslenebildiği gibi doğada yabani olarak da yaşayabilirler. Bıyık ve kulakları uzun olan tavşanlardır.
- Yeni Zelanda tavşanı: Bu tavşanların kökenleri Amerika'dır. Diğer birçok tavşan türüne göre de tombul bir tavşan türüdür. Genel olarak etinden yararlanmak için üretilirler. Her doğumda ortalama 8 yavrusu olur.
- Velikan tavşanı: Hantal ve sosyal canlılardır. Almanların bu tavşanları İkinci Dünya Savaşı sırasında et ihtiyacını karşılamak üzere ürettiği bilinmektedir.
Gibi dünya üzerinde birçok tavşan türü bulunmaktadır.
Tavşan Cinsleri ve Türleri Nelerdir?
Tavşan türleri tüylerinin rengine, kilogramına, yaşadığı koşullara göre farklı isimlerle gruplandırılırlar. Bu tavşanların bir kısmı evde normal beslenirken bazıları etinden ve tüyünden yararlanmak için çiftliklerde yetiştirilirler.
