Çocukken paramız yoktu. İşte, babamız ne harçlık verirse ya da annemizi ne kadar tavlayabilirsek oydu. Elimize ufacık bir para geçtiğinde; bayramda aile büyüklerinden harçlık topladığımızda ilk koştuğumuz yer belliydi; mahallenin bakkalı...
GOFRETLER, CİPSLER
Sepetini alıp ihtiyaçlarını raftan seçtiğin, barkot okutma suretiyle kasiyere para ödediğin ya da trinkleştiğin süpermarketler değil; her şeyimiz bakkal amcaydı. Bakkal amca deyip geçmeyin haaa! Valla bozulurum. Bakkal amca 'veresiye yok' yazmıştı cama ama çocuklara kıyamazdı. Mahallede ne var ne yok ondan sorulurdu. Biz de parayı bulduk mu 'yuppiii' çeker, ona koşardık. Ve aramızda anlaşmıştık; büyüyüp para kazanınca bütün bakkalı alacaktık. O şekerler, gofretler, cipsler bir gün sınırsızca bizim olacaktı. Tabii büyüyünce işler değişti. Az çok paramız oldu, işimiz oldu ama hayallerimiz değişti. Zaten mahallemizde bakkalımız da yok, her şey çok değişti. Cumartesi gecesi Yasemin kapıyı çaldı, açtım ki elinde bir torba... Torbada Ülker Çikolatalı Gofretler, Çokonatlar ve tadelleler... Bu yaşımızda çocuklar gibi sırıtarak afiyetle gofretleri yedik ve fark ettik ki çocuk olmayı çok özledik.
TOP 10 ABUR CUBUR
İki tane gofretin hayaliyle mutlu olan çocuklar gerçekten biz miydik? Şimdi, hayalimiz olduğunu sandığımız şeyleri köpek gibi çalışarak ödemeye çalışıyoruz taksit taksit. Her şeyimiz taksit! Ne kadar ironik. Yetinmeme hastalığı hepimizde kronik. Neyse, gece gece gofretler gelip bizi çocukluğumuza götürünce ben de yazmak istedim sizlere. Çocukluğumda vazgeçemediğim, büyüyünce sebepsizce terk ettiğim en sevdiğim 10 abur cubur... Ben sizi neden terk ettim ki?
1. Ülker çikolatalı gofret
2. Rengarenk lolipoplar
3. Patlayan şeker
4. Tombi
5. Eti puf
6. Cici bebe
7. Halley
8. Tüpte çokokrem
9. Çubuk kraker
10. Çizi kraker
