GENÇLERLE İYİ OYUN KURUYORUM
Tamam tamam biraz sakinleşelim... Bundan sonraki projeleriniz neler? Neler yapıyorsunuz bu aralar?
'Ayşen Gruda Her Derde Deva' diye tek kişilik bir gösterim var. Bu gösteride biyografi de var, seyirciden gelen sorular da var, anılar da var, şakalar da var... Sonra 'Zoraki Damat' ve 'Kadınlar Hep Gülmeli' diye iki tiyatro oyunum var. Bunların dışında yeni bir sinema filmim gösterime girdi. Atalay Demirci'nin 'Güvercin Uçuverdi' filmi. Televizyon için birkaç yeni proje var. Ayrıca 'Ayrılsak da Beraberiz' dizisinde çok güzel bir rolüm oldu. Bir bölümü benim üzerime kurguladılar. Çok hoştu. Zaten hepsi arkadaşlarım; Suzan Kardeş, Mete Horozoğlu, Algı Eke...
Peki, oyunculuk metotlarında bir zorluk yaşıyor musunuz hiç? Yeni jenerasyonun eğitimiyle, sizin geleneksel öğreniminiz arasında farklılıklar var mı?
Hayır, ben tecrübelerimi, onlar enerjileri ve modern düşüncelerini ortaya koyuyorlar. Eğer benim geride kaldığım, bilmediğim bir şey varsa onlardan öğreniyorum, onlar da benden öğreniyorlar. Benim gençlerle iyi bir oyun kurma şansım var. Mesela iki sene evvel Sarp Apak falan, İzmir'e bir panele gittik. Orada da onların arasında bir tek bendim yaşı büyük olan. Hepsi cıvıl cıvıl çocuklar, o kadar eğlendik ki anlatamam.
TORUNUMLA ROCK DİNLİYORUM
Aslında herkesten daha genç bir ruha sahipsiniz...
Torunumla rock dinliyorum.
Peki, torununuzun oyunculuğa merakı var mı?
Biraz var. Tabii tiyatro eğitimi, lise bittikten sonra konservatuvar olarak alınabiliyor. Onun için şu lise bitsin, bakarız. Ama rock, onun hayatı. Onda ışık görüyorum. Kuzguna yavrusu şahin görünür diye değil... Bir ışık var ama o da yetmiyor, şans da gerekiyor.
Sizin gibi değerli bir duayenden biz gençler için bir de nasihat alırsam şahane olur...
Lütfen birbirimizi sevelim. Şu anda bir sevgi eksikliği var. Her şey ama her şey sevgiyle, umutla ve dayanışmayla hallolur. Birbirimizi sevelim ve anlayalım.
Neden bu kadar sevgisiz bir toplum olduk?
Bilmiyorum, içimizde böyle bir şey vardı ve birden patladı herhalde. Hayat şartları gittikçe zorlaşıyor.
Bu, umudunuzu kaybetmenize neden oluyor mu?
Çok umutsuzlaştırıyor ve kara bir örtü örtüyor üstüme. Benim işim, ışıl ışıl bakmak dünyaya... Bakamıyorum.
