OPERASYONDAN 6 ay sonra ablasının öldürüldüğü eve girdiğini söyleyen teyze Emine Er, "Duvarlar delik deşikti. Hep de daire kapısından içeriye doğru ateş edilmişti. Dış kapı ise hiç zorlanmamıştı" diyor. Dava sürecinde aylarca gözlem altında tutulduklarını söyleyen Er, "Her sabah evimizin önünde ya simitçi vardı ya da seyyar satıcı... Korku içindeydim. Ama kendimden çok çocuklar için... Benden alacaklar diye ödüm kopuyordu" dedi. Emine Er, mahkeme başkanının kendilerine "Bu davayı fazla uzatmayın ve karıştırmayın. Bak çocukların var. Burada kimse kimseyi ısırmaz!" dediğini iddia etti.
