İstikrarsız koalisyonlar dönemi 1999 seçimlerinin ardından da Türkiye'nin yakasını bırakmaz. 18 Nisan seçimlerine, Devlet Bahçeli'nin MHP'sinin yükselişi, Baykal'ın CHP'sinin meclis dışında kalması damga vurur. Hükümeti kurma görevi yine Ecevit'e verilir. DSP, ANAP ve MHP ile Türk siyaset tarihinin son koalisyon hükümeti (ANASOL-M) kurulur.
KRİZLERLE DOLU SON KOALİSYON
Ecevit'in Başbakanlığındaki Hükümet, Süleyman Demirel'in görev süresinin sona ermesinin ardından Anayasa Mahkemesi Başkanı Ahmet Necdet Sezer'i Cumhurbaşkanlığı'na aday gösterir.
330 milletvekilinin oyunu alarak Cumhurbaşkanı seçilen Sezer, halktan kopuk bir yönetim tarzı benimsemesi, hükümetle uyumsuzluğu ve Çankaya Köşkü'nde uyguladığı başörtüsü yasağı çok fazla eleştirilir. Büyük umutlar beslenen Ecevit'in Başbakanlığındaki koalisyon hükümeti Türkiye'nin ekonomik sorunlarına çözümler üretemez. MGK'da yaşanan tuhaf bir kriz, Türkiye tarihinin en büyük siyasi ve ekonomik krizine dönüşür.
ANAYASA KİTAPÇIĞI KRİZİ
Ekonomi patlama noktasına gelmiş, piyasalar küçük bir kıvılcım beklemektedir. O kıvılcım 19 Ocak 2001 tarihinde MGK toplantısında büyük bir yangına dönüşür. Cumhurbaşkanı Sezer'in Başbakan Ecevit'e anayasa kitapçığını fırlatması "Kara Çarşamba" olarak bilinen Türkiye tarihihinin en büyük ekonomik krizine neden olur.
İstanbul Borsası bir gün sonra yüzde 18 değer kaybeder. 680.000 seviyesindeki ABD doları bir hafta içinde 1 milyon lirayı geçmiştir. Sezer ve Ecevit, toplumun her kesiminden tepki alır. Parlamenter sistem, devletin tepesindeki iki ismin kavgası üzerine büyük bir yara almıştır.
