Orman İle İlgili Şiirler - Kısa, Uzun, 2-3 Kıtalık Orman Konulu Şiirler
Ormanlar, sadece ağaçlardan oluşan birer coğrafi alan olmaktan öte, insanoğlunun ruhuna hitap eden, ilham kaynağı olan ve onu doğayla buluşturan eşsiz mekanlardır. Bu kadim varlıklar, yüzyıllardır şairlerin ve yazarların hayal gücünü fazlası ile beslemiş, şiirlere ve hikayelere konu olmuştur. Orman ile ilgili şiirler orman ve şiirleri seven insanlar için mükemmel bir ikilidir. İşte kısa, uzun, 2-3 kıtalık orman konulu şiirler.
Ormanlar, yeryüzünün en büyüleyici ve hayranlık uyandıran alanlarından biridir. Bu doğal zenginlik, yalnızca ekosistem için değil, aynı zamanda edebiyat için de tükenmez bir ilham kaynağı olmuştur. Şairler, ormanların huzur verici atmosferini, gizemini ve doğal güzelliklerini şiirlerinde sıklıkla işlemişlerdir. Orman ile ilgili şiirler pek çok yerde araştırma konusudur. Özellikle kısa, uzun, 2-3 kıtalık orman konulu şiirler şeklinde aratılarak hızlıca sonuca ulaşılmaya çalışılır.
Orman ile İlgili Şiirler
Ağacım
Mahallemizde
Senden başka ağaç olsaydı
Seni bu kadar sevmezdim.
Fakat eğer sen
Bizimle beraber
Kaydırak oynamasını bilseydin
Seni daha çok severdim.
Güzel ağacım!
Sen kuruduğun zaman
Biz de inşallah
Başka mahalleye taşınmış oluruz. Orhan Veli KANIK
Ağaç Diyor ki
Ben küçücük bir ağacım,
Yurdumun bir bahçesinde,
Topraklar tüterken görün,
Dallar da çiçeklensin de.
Her şeyimle yararlıyım,
İnsanoğluna dünyada,
Çiçeğim, yaprağım, gölgem
İri dallı zerdalimle.
Kuşlar mutlu şarkısını
Hep dalımda söylerler,
Şen arılar vızır vızır,
Kokuma koşup gelirler.
Sakın sakın dalımızı,
Çocuklar çekip kırmayın.
Çakınızla gövdemizde
Derin yaralar açmayın. Halim YAĞCIOĞLU
Ağaca Övgü
Evlerimin eşiği, çocuğumun beşiği
Sıra dağların görülen güzelliği,
Toprakların yüreği,
Bayrakların direği
Ağaçlardır, ağaçlar.
Toprağı kaydırmayan, durduran seli,
Yağmuru çeken, toprağa döken,
Güneşi kesen, tozu dindiren
Ağaçlardır, ağaçlar.
Yeşiller içinde ağaç yeşili,
Ağaçtır toprağın türküsü, dili,
Bana şu dağları sevdiren
Ağaçlardır, ağaçlar. Zeki TEOMAN
Kısa, Uzun, 2-3 Kıtalık Orman Konulu Şiirler
Uzun bir orman şiiri inceleyecek olursak eğer:
Orman
Gölgesi serindir, havası taze,
Yeşil yaprakları zümrüt yelpaze.
Yazın ortasında istersen bahar.
Bir gün ormanda kal aksama kadar.
Tertemiz bir hava dolar içine.
Her yer ne hoş kokar: çiçek, reçine.
Cıvıldaşır türlü kuşlar bir yanda
Buz gibi kaynaklar var ormanda.
Ağaçlar uğuldar, estikçe rüzgar.
Gönlümüze hayat verir ormanlar…
Ormandır dağlara zümrüt bir örtü,
Ormandır kırların en güzel süsü!…
Orman güzellik ve zenginlik demek,
Ormanları sevmek, korumak gerek.
Ormansız memleket çöldür, çoraktır,
Orman bulutlara yeşil konaktır.
Bulutlar burada gelir oturur,
Burada boşanır sağanaklı yağmur…
Ormandır sulara söyleyen ninni,
Ormandır, sulara öz anne gibi.
Gölgelikte doğup büyür dereler,
Yazın suyu, orman korur ve besler…
Ormanlar yapraktan bir engin deniz,
Burada yıkanır hava tertemiz.
Orman sağlık, hayat dolu bir kaynak,
Herkese bir ödev onu korumak… Zeki TUNABOYLU
3 kıtalı bir şiir inceleyelim:
Sakın Kesme
Ey hem şehri, sakın kesme! Yaş ağaca balta vuran el onmaz;
Bu kütükler 'Nice yıldır, hiç birine kervan gelmez, kuş konmaz'
Bunları kes, o baltanla çürümüş ağaçları yere ser.
Bak, sizin köy şu yemyeşil koruluğun gölgesinde ne güzel!
Gönülleri açmadadır yaprakların arasından esen yel.
Yazık, günah olmaz mı ki, çıplak kalsın bu zümrüt yurt, şirin yel.
Hem dünyada en birinci borç değil mi her kula,
Bir tohumu fidan yapmak, fidanı da bir orman?
Eğer böyle olmasaydı ne kalırdı oğula:
'Mirasımı artır' diye öğüt veren Atadan?
Sakın kesme! Her dalında bir güzel kuş ses versin.
Sakın kesme! Gölgesinde yorgun çiftçi dinlensin.
Sakın kesme! Şu verimli köye kanat, kol gersin.
Sakın kesme! Aziz vatan günden güne şenlensin. Mehmet Emin YURDAKUL
Kısa bir şiir inceleyelim:
Bu Ağaç Başka
Ağaç!
Ne kadar güzelsin
Ne kadar başka
Yaşamak isterdim dallarında
Adarsam,
Sana adarım kendimi
Büyürüm meyvelerinde.
Ağaç!
Ne kadar güzelsin
Ne kadar başka! Orhon Murat ARIBURNU
İki kıtalı bir şiir inceleyelim:
Orman
Sen insansın, o ağaçtır,
Suya, ışığa, sevgiye
Bir insan kadar muhtaçtır;
Ağaçların şehri orman.
Onu ne yak, ne sök, ne kır.
Bir dal kopardığın zaman.
Gizli bir sesle hıçkır..
Her orman yurda bir ordu
Ormanı iyi koru… Hüseyin KALABA