İslamın beş şartından birisi olan namaz, en mühim ibadetlerin başında yer alır. İnsanın her türlü kötülükten ve fitneden koruyarak Allah'a daha da çok yakınlaştırır. Dinin en temel direği olarak da adlandırılan namaz farz olarak buyurulan ibadetlerden birisidir. Yatsı namazı da farz namazı grubu içerisinde yer alır. On rekâttan oluşan yatsı namazından sonra vitir namazı da kılınmaktadır. Yatsı namazı tesbihatı nasıl yapılır sorusu da bu noktada akıllara sıkça gelir. Yatsı namazı tesbihatı nasıl yapılır?
YATSI NAMAZI TESBİHATI NASIL YAPILIR?
YATSI NAMAZI KAÇ REKÂTTAN OLUŞUR?
Yatsı namazı günün en geç vakitte kılınan farz namazıdır. Yatsı namazının vakti akşam namazı çıktıktan sonra başlamaktadır. Tan yerinin ağarmaya başlamasına kadar ise yatsı namazı kılınabilir. Yatsı namazı on rekâttan oluşur. Dört sünnet, dört farz ve iki son sünnet şeklinde kılınmaktadır. Yatsı namazının ardından üç rekât vitir namazı kılınır.
YATSI NAMAZININ ÖNEMİ
Yatsı namazı ile ilgili hadis kaynaklarında önemli bilgiler yer almaktadır. Yatsı namazını evde kılmak yerine camide cemaat ile kılmanın hükmü ise çok faziletlidir. İlgili hadislerden en çok akılda kalan ve en çok bilineni şöyle;
Osman İbni Affân radıyallahu anh 'den rivayet edildiğine göre, Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v) şöyle buyurdu:
"Yatsı namazında cemaatte bulunan kimseye, gecenin yarısına kadar namaz kılmış gibi sevap vardır. Yatsı ve sabah namazlarında cemaatte bulunan kimseye ise, bütün gece namaz kılmış gibi sevap vardır." Tirmizî, Salât 165.Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Salât 47
YATSI NAMAZI NE ZAMANA KADAR KILINIR?
Yatsı namazının başlangıç ve bitiş vakti de farz olan bu namazını kılmak isteyenler tarafından en çok akıllara gelen sorulardan birisidir. Diyanet İşleri Başkanlığı'nın resmi internet sitesinde de sıkça sorulan sorular köşesinde yer alır. Konuyla ilgili Diyanet'te yer alan hadis şöyle;
Yatsı namazının vakti, akşam namazının vakti çıktıktan sonra başlar, "imsak" vaktine (tan yerinin ağarmaya başlamasına) kadar devam eder (Tahâvî, Şerhu me'âni'l-âsâr, I, 159; Kâsânî, Bedâî', I, 124; Merğînânî, el-Hidâye, I, 258; Zeylaî, Tebyîn, I, 81).