Sadece bu ülkenin değil, dünyanın en ünlü, en saygın futbol takımlarından biri Galatasaray'ı rezil ettiler, el birliğiyle..
Artık insan içine çıkıp "Ben Galatasaraylıyım" diyecek yüz bırakmayanların başında "Başkan" var.. Eskisi ve yenisi ile, Başkan..
Önce Ünal Aysal, sonra da, daha geldiği günkü konuşmaları ve davranışları ile, Galatasaray gibi bir büyük kulübü yönetmekten çok uzak olduğunu gösteren Duygun Yarsuvat..
Sonra Yönetimler tabii.. Bu Başkanlara ses çıkarmadan emir kulluğu yapan yönetimler..
Sonra Teknik Direktörler.. Biz Mancini'ye razı değildik ki, bir Prandelli geldi. Dünya utancı bir hoca..
Futboldan haberi yok. Zaten hoca olarak kariyeri de yok.. Fenerli medyanın övmelerinden bile anlamadı, Galatasaray camiası, Prandelli'nin genç takıma bile hocalık yapamayacak bir adam olduğunu..
Bu adam Galatasaray'ı oyuncağa çevirdi.
Takımı 10 paralık etti, tüm ama tüm futbolcuları formdan düşürdü, sıfırladı.. Amma velakin büyük yönetim ustası ve futbol dehası Yarsuvat Efendi, "Ne varmış dörder dörder yiyorsak" diyerek, şaşkın İtalyan'a sahip çıktı. Daha kulübün kapısından içeri girer girmez kovması gereken İtalyan'a.. "Sen kim oluyorsun da Galatasaray'la böyle oynuyorsun" diye anında kapıya koyması gereken İtalyan'a..
Tabii, Yarsuvat'ı seçen Kongre'nin de payı var, rezaletin içinde..
Prandelli'nin ne mal olduğu geldiği günden beri belliyken, "Ben geldiğim an Prandelli gider" demeyen, diyemeyen iki adayı oylayan Kongre'nin..
Alp Yalman ve Duygun Yarsuvat'a "O zaman ne farkınız var, Ünal Aysal'dan diyemeyen Kongre'nin..
O zaman aslında, Türkiye'yi beşinci sınıf dünya ülkesi görüp cebini dolduran İtalyan'ın ne günahı var?. Adam bulmuş kazı, yoluyor!..
Üstelik tam da "En el hak" demeye meraklı yöneticileri mutlu edecek "Emir kulu" rolünü başarıyla oynayarak..
Bir tek idman yapmadığı Sabri'yi emirle kadro dışı bırakıyor. Gene ayni Sabri'yi, gene emirle kadroya alıp, iki idman yapmadan, emirle ilk 11'e koyuyor.
Emir geliyor Sneijder'i, emir geliyor Burak'ı yedek bırakıyor..
Gurubu üçüncü bitirip Avrupa Liginde yola devamda rakibi Anderlecht, Arsenal'den 3-0 geriden gelip puan koparırken, Prandelli adlı kukla oynatıcısı, Galatasaray'da sahaya Yasin'i sokuyor, kurtarıcı olarak.. Ve gene dörtlüyor arkayı..
O mu sokuyor, Abdürrahim Albayrak mı sokuyor o da belli değil ya..
Galatasaray'da futbolun başında Albayrak var çünkü..
Hani Bekri Mustafa'yı imam yapmışlar.
Cenaze namazında tabutun başına eğilmiş. "Öbür tarafta, bu dünyayı soranlara "Bekri, İmam oldu, de, anlarlar" demiş. O misal..
Futbolculara ağabey olarak sevilen, o işi de yürekten yapan sevimli Albayrak, şimdi, dünyanın en büyük futbol takımlarından birinin tek sorumlusu durumunda iyi mi?. Tabii değiştirmez İtalyan'ı.. Adam emir kulu.. Fatih Terim varken, kendisi emir kuluydu oysa..
..Ve tabii, rezilliğin son perdesini oynayan o eli meşaleli "Hayvanlar!.."
Onlar sadece Galatasaray'ı değil, dünyadaki "Türk" adını on paralık ettiler, meşaleleri yakıp önce sahaya, sonra Dortmund tribünlerine attıkları ve maçı iki kez durdurdukları terör eylemleriyle.. İşte asıl o zaman utandım Galatasaraylı olmaktan..
Bu ülke insanının yüzünü kızartmaya ne hakkınız var, leş kargaları?.
Kim veriyor o dünyanın her yerinde yasak meşaleleri elinize?.
Sizde utanma yok mu hiç?.
Arlanma yok mu?. Taşıdığın renklere, ülkenin bayrağına saygı yok mu?. O renkleri, o bayrağı nasıl çamurladığının farkında değil misin, rezil adam?.