SABAH'TAN MEKTUP

Yarından sonra, yani 22 Nisan Çarşamba günü, SABAH'ın 30'uncu yaş gününü kutlayacağız.
Yaş günlerinde, yıldönümlerinde benim duygusallığım tavan yapıyor. Bugünlerde yine öyle bir ruh hali içindeyim.
Geride kalan yılları düşünüyorum.
Geride kalan yıllarda yitirdiklerimizi düşünüyorum.
Hüzünleniyorum.
Sonra SABAH'ın nereden nereye geldiğine bakıyorum.
Gururlanıyorum.

25'inci yaş günümüzde kaleme aldığım yazının başlığı "Hınzır Delikanlı" idi.
5 yıl sonra bugün, SABAH yine delikanlı ama daha bir ağırbaşlı, daha bir olgun.
Sözü daha fazla uzatmayayım, 25'inci yıl yazımdan birkaç paragraflık alıntıyla noktalayayım: Rahmetli Cem Karaca'nın bir parçasında dediği gibi, "Alkışı duyduk, ihaneti gördük.
Sesimiz de oldu, sessizliğimiz de..."
O yüzden hiçbir şey, SABAH'ı şaşırtmıyor. Ama SABAH herkesi şaşırtmaya devam ediyor.
Hep edecek de.
Artık her mutluluğa ılımlı tepki veren, artık her mutsuzluğa metin duruş sergileyen eşsiz yapısıyla...
Çünkü biz 'Savarona' yatında yaş günü partileri de düzenledik, parasızlıktan kesilen telefonlar nedeniyle ölüm sessizliğinde yaş günü de kutladık.
Hepsi geldi geçti. Hepsi deldi geçti. Ama büyüleyici zenginlik de, ürkütücü yoksulluk da SABAH'ta yaş çetelesine bir çentik daha atmanın dışında hiçbir şey değiştir(e))medi.
Bunu iki etkene borçluyuz:
1- SABAH çalışanlarının kuruma tarifsiz bağlılığı.
2- SABAH okurlarının gazetelerine sınırsız güveni ve desteği.
O sayede SABAH; sağlıklı bir beden, dingin bir ruh, berrak ve IQ'su müthiş bir beyinle yoluna devam ediyor. Daha doğrusu, kendinden ve geleceğinden emin olmanın verdiği güvenle (İsterseniz 'Özgüven' bile diyebilirsiniz) ufuk çizgisine doğru koşuyor, koşuyor, koşuyor...
Görecek günler var daha...
Nice yıllara SABAH. Nice yıllara SABAH'çılar.