Yılda 6.5 milyar $'ı Ar-Ge'ye harcayıp umulan verimi alamıyorsak, ortada çözmemiz gereken bir sorun var demektir. Nitekim Bilim Bakanı Fikri Işık, son 1.5 yılda sayıları %50 artmasına rağmen Ar-Ge merkezlerinden nitelikli proje çıkmadığından yakınıyor.
Misal TÜBİTAK, son 8 yılda 3.5 milyar $ harcayıp bir gazoz kapağı dahi geliştirememiş ise, varlığını sorgulamamız gerekir. Belki de bilim adına her şeyi adreslediğimiz bu kurumu yıkıp, arazisini sulu tarıma açsak daha faydalı olabilir.
AR'aştığımız halde GE'liştiremiyorsak, bunun kültürel bariyerleri üzerine çok dil döktüm. Farklı olandan korku, bize benzemeyenden nefret, rakiple düello yerine pusu, akıl yerine kurnazlık, sabır yerine telaş, merak yerine biat, özgün yerine taklit, kazan yerine kaybet ve ödül yerine ceza...
Ancak kısa vadede Ar-Ge desteklerinin hak edene, hak ettiğince verilmesi için bir şeyler yapabileceğimizi biliyorum. Misal Ar-Ge'yi KOSGEB, TTGV, TÜBİTAK gibi kurumlar, proje değerlendirmesinden aciz insanların raporlarına göre veriyor. Hayatında iki domates satmamış profesörler, milyarlarca doları kafalarına göre dağıtıyor.
Önerim, bu işte odaların kullanılmasıydı. Buralarda oluşturulacak akıl ve vicdan kadroları, işi bilen, ticaretten anlayan, sanayi ruhu taşıyan insanlara projeleri inceletip, daha verimli alanlara kaynaklarımızı akıtabilir. Destekler de bankaların proje kredi süreçleri üzerinden aktarılabilir.
Nitekim dün İstanbul Sanayi Odası Meclis toplantısında Başkan Erdal Bahçıvan Ar-Ge desteklerinin içeriklerinin oluşturulması ve kullandırılmasında sanayi odalarının aktif rol alması gerektiğini paylaştı kamuoyu ile... Bana göre bu, son derece yerinde bir karar olur.
Eğer MEDA fonlarını soyup soğana çeviren Yunanistan olmak istemiyorsak, Ar-Ge desteklerini daha akıllı tasarlamak ve tam da adresine teslim etmenin daha akılcı yolunu bulmak zorundayız.