Devletin en üst düzeyde temsil noktası bizde cumhurbaşkanlığıdır. Diğer ülkelerde başkan, kral veya kraliçedir.
Ağırlama ve uğurlamada bu üst düzey temsilin bir geleneği, kalitesi vardır.
İsraf başka bir şeydir ama devletin temsil edildiği noktada "ucuzluk" olmaz. Tevazu çerçevesinde en kaliteli takdim, en şık ziyafet, devlet olmanın geleneğinde yatar.
Ülke Çad dahi olsa kralın sofrasındaki iftarı, yemeği, fert başına milli geliri 300 $ diyerek sandviçle geçiştirilemez. Ülke İngiltere olsa Kraliçe'nin sofrasında kuş sütü olması da şart değildir.
Bunun ölçüsü, ölçüyü kaçırmadan devletin en üst temsil noktasındaki yemeğin, cumhurbaşkanlarına, krallara, başkanlara yakışır olmasıdır.
Bu noktada Mimarlar Odası'nın iftar sofrasında kişi başı 9 bin 400 liralık yemek maliyeti çıkarması, bırakın vicdanı, akla da uygun düşmez. İftarda ne yenmiş olabilir ki kişi başı bu kadar tutsun? Altın tozlu çorba ile mi iftar açılmıştır?
Hangi mönü, böylesi fahiş bir fiyat taşır?
Öğreniyoruz ki kişi başı servis maliyeti 30 lira civarında ve bu para ile bugün ticket restoranlarda dahi iftar açamazsınız. Ekmek bulamayan savaş yorgunu milletin Cumhurbaşkanı sofrasının fotoğrafları dolaşıyor internette. O zaman dahi ikramda asla üst düzeye yakışır temsilden kaçınılmamış ve Atatürk'ün sofraları daima nadide mönüler sunmuştur. Şerbetin buzu katır sırtında dağdan getirilmiş yine de Köşk'ün konuklarına "üst düzey" ikram edilmiştir.
Mimarlar Odası'nın bu işi neden yaptığı bir yana, 30 liralık mönüyü 9 bin 400 liraya çıkaran hesabında hangi matematiği kullandıklarını merak ederim doğrusu... Cumhurun sofrasında temsil edilen devlettir ve 30 liralık maliyet ile bu sağlanabilmişse, israftan söz etmek insafa sığmaz.