Değil günler, haftalar, yıllardır Yunanistan'ın iflas gündemiyle meşgulüz. Komşumuz olduğu için zaten ilgiliyiz ancak içinde bulunduğu durumdan çıkarılacak dersler yüzünden "sosyoloji laboratuvarı" bize...
Yunanistan'ın derdi nedir? Troyka'ya sorsan, borcunu ödememesi... Çipras'a sorsan onu köşeye sıkıştıran Avrupa. Euro'ya sorsan, birliğini dirliğini bozacağı kaygısı... Bize sorsan, komşusunda yangın varken hiç kimse kendini güvende hissetmemeli.
Bana göre Yunanistan'ın tek sorunu var: Üretmemek... Zeytinyağı ve turizm ile kendi halinde geçindiği zamanlar çok geride kaldı. AB üyesi olmanın ve MEDA fonlarının dayanılmaz cazibesiyle konfor denizinin çok uzağına açılmış durumda... El sallamıyor, resmen boğuluyor.
Peki, boğulur mu? Sanmıyorum... Uygarlığının varlık sebebi olarak Yunanistan'ı gören Avrupa, onu bir şekilde kurtarıp duracak. Yunan halkı da "IMF'ye kafa tutacağım" diye bugün Çipras'ı yarın bir başkasını başa getirecek.
Zira zihin yapısı, üretmekten yana değil... Borcuna inanmıyor ve bunu bir tür AB ailesi kardeşler arasında iç borç sorunu görüyor. Hal böyle olunca ortaya çıkan tablo dipsiz kuyudur. Her ne atarsan at, asla dolduramayacağın dipsiz bir kuyu...
Tıpkı eski Yunan kralları gibi şimdikiler de AB, Yunanistan'a ne verirse versin, bunu bir tür "borç geri ödemesi" gibi görüyor ve "daha... daha..." diye haykırıyor.
Konfüçyüs, "derin olan kuyu değil, kısa olan iptir" der. Bugün Yunanistan ile AB arasındaki kavga da bu zaten... AB'nin ipine sarılan Yunanistan "ip kısa" diyor. AB de "kuyu derin" feryadında... Sizce bu şarkı biter mi? Dipsiz kuyu dolduğunda biter bence...