PARMAK EMME ÇAPRAŞIKLIĞA SEBEP OLUYOR

Parmak emme alışkanlığı zamanla dişlerde çapraşıklıkların oluşmasına, ilerleyen süreçte de konuşma bozukluklarının gelişmesine zemin hazırlayabiliyor. Diş çapraşıklığının şiddetini ise parmak emme süresinin uzunluğu belirliyor. Parmak emme alışkanlığı erken yaşlarda terk edilmediğinde, dişlerin yanı sıra çene kemiklerini ve ağız yapısını da etkiliyor. Bu davranış, üst ve alt dişlerde açıklık yaratırken, alışkanlığın geceleri devam etmesi de üst çenede darlığa, üst ön dişlerin alt ön dişleri yeterince örtmemesi gibi durumlara ve alt çenede V şeklinde kavisin oluşmasına neden olabiliyor. Tüm bu değişiklikler, alt ve üst çenenin uyumsuz kapanmasını sağlarken, çiğneme problemlerine, çenede ya da yanaklarda ağrıya veya ağızdan nefes alma gibi sorunlara yol açabiliyor. Çocuk ise üst ve alt dişlerini kapatamadığında zamanla arada açılan boşluğa dilini yerleştirmeyi alışkanlık haline getirebiliyor. Böylece dil de konuşma ve yemek yeme sırasında görevini yerine getiremeyebiliyor. Parmak emme alışkanlığı diş ve çene yapısını etkilediği gibi, parmakta şekil bozukluklarının oluşmasına da neden olabiliyor. Ayrıca çocuk, emme alışkanlığıyla parmağındaki tüm mikro-organizmaları vücuduna alırken, enfeksiyonlara da açık hale gelebiliyor.