AŞIRI SEVGİ DE ÇOCUĞUN GELİŞİMİNİ ENGELLİYOR

Anne babanın çocuğa vereceği en güzel şey sevgidir. Ancak sevginin ölçüsü ve niteliği çocuğun davranışsal gelişimi açısından son derece önemlidir. Aşırı sevgi çocukta sevilmeme, değer görememe kaygısını paradoksal olarak arttırıyor. "Ya anne-babamın sevgisine layık olamazsam, ya yeterince sevilmezsem, ya yeterince değer göremezsem" kaygıları gelişebiliyor. Bu çocuklar suçluluk duyguları yaşayan öfkeli insanlar olabiliyor. Ergenlik ve erişkinlik dönemlerinde karşı cinsle iletişim sorunları, cinsel problemler ve başarısızlık korkuları yaşayabiliyorlar. Aşırı kıskanç, kimseye güvenemeyen ve hep yüksek bir sevgi beklentisi içinde olan bireyler oluyorlar. Dolayısıyla sorunlu ilişkiler yaşayan doyumsuz insanlar oluyorlar.