BU YAŞADIĞIMIZ BASİT BİR KAYGI MI, YOKSA SOSYAL FOBİ Mİ?

Hepimiz gündelik hayatta sosyal kaygılar yaşarız. Okulda, sınıfta, vapurda, metroda, sonradan girdiğimiz bir salonda ya da bir toplantıda görünmez olmak isteyebilir, soğuk terler dökebilir, bir sürü gözün üzerimize dikildiğini hissedebiliriz. Hayatımızın dönüm noktası bir sınava girdiğimizde, yeni bir okula veya sınıfa başlayacağımızda vücudumuz kaskatı kesilebilir. Bazen "Rezil olacağım. Yanlış bir şey söyleyeceğim, herkes bana gülecek. Yetersizim. Çirkinim" gibi düşüncelerle bir davete gitmekten vazgeçtiğimiz, uğradığımız bir haksızlığa itiraz edemediğimiz, doğrusunu bildiğimiz halde söyleyemediğimiz, sözlü bir mülakat ya da sınavda cevapları bildiğimiz halde sözcüklerin boğazımıza dizildiği olmuştur. Peki, bu yaşadığımız basit bir kaygı mı, yoksa sosyal fobi mi?