Ne acı!.. Bugün "Yanılma Günü" hayatımın.. İlk yanılgı, yeni Kültür Bakanımızdan geldi.
Eski bakan, kültür ve sanatın kökünü kazıma hamleleri içindeyken, yeni kabinenin yeni bakanı nedense bana "İyi" ilhamlar vermiş ve iyimserliğimi yazmıştım. Beni aradı. Konuştuk. İstanbul'da buluşup dertleşmeye karar verdik.
"Bu defa iyi oluyor gerçekten" diye yazdım, konuşmanın ardından..
İstanbul'da, Türkiye'nin değil, Avrupa'nın Kültür Sanat Merkezi İstanbul'da nedense bir türlü buluşamayışımız üzerinde pek düşünmedim.
Çünkü Bakan harika bir şey yaptı.. Devlet Opera ve Balesi'ni kurduğu muhteşem ekiple zirvelere taşıyan, rekorlar kırdıran Genel Müdür Rengim Gökmen eski bakan tarafından görevden alınmış, yerine iki kazı bile gütmekten aciz olduğunu daha Mersin Operası başında iken gösteren Selman Ada atanmıştı. Ada da, Gökmen'in harika ekibini darmadağın etmiş, hepsinin yerine kendi adamlarını koymuş, o adamlar da repertuarı "Selman Ada" imzalı eserlerle doldurmuşlardı ki, patronları teliflerle üç kuruş kazansın.
Yeni Bakan, işte bu Selman Ada'yı alıp Rengim Gökmen'i göreve iade edince "Dünyalar benim olmuştu.."
Ankara'yı bilenler "Fazla umutlanma.. Kültür Bakanlığı'nda bir baş mikrop bürokrat var.. O gitmeden hiçbir şey düzelmez.. O duruyorsa, Rengim gene gider" dediler. Güldüm geçtim.. Çünkü yeni bakanın Rengim Gökmen'le gayet olumlu diyalog içinde olduğunu duyuyor, birlikte yaptıkları çok olumlu işleri de gazetelerde okuyordum..
Dün (Yani çarşamba) öğleden sonra, telefonuma bir mesaj düştü..
"Rengim Gökmen tekrar görevden alındı.."
Bunu bir derece kabul edebilirdim.. Yeni bir bakan, kendi kadrosunu kurmak isteyebilirdi. Tercihi bence yanlıştı, ama, siyasette böyle şeyleri 1957'den beri çok gördüm ben..
Asıl felaket yerine getirdiği adamdı..
Opera ve baleyi çökerten, yok eden Selman Ada'yı geri getirmişti, Yeni (Benim için artık yeni değil, eskinin devamı) Bakan da..
Bunca rezalete rağmen, Selman'a dönüşün anlamı benim için açık!..
Eski tas eski hamam.. Yani, hedef!..
Opera ve Bale'yi bitirmek!.
Hayırlı olsun!.