SABAH'TAN MEKTUP

Geçen hafta bugün yayınladığım ve başkanlık sistemi tartışmalarında duruşumuzu anlattığım "SABAH'tan Mektup"a okurlardan çok sayıda tepki geldi. Ezici çoğunluğu olumluydu.
Aldığım mail'lerden özellikle birini çok önemsedim.
Sorbonne Üniversitesi'nde öğretim üyesi olan Nevzat Çelik adlı okurum sadece görüşümü desteklemekle kalmadı, bir de "Neden başkanlık sistemi" başlıklı bilimsel bir çalışma da ekledi.
İşte Çelik'in yazısından satırbaşları...

Birçok yönden toplumda yanlış bir algı oluşturulmaya çalıştırılsa da, başkanlık sistemi Türkiye'nin demokratik, sosyal ve ekonomik kalkınmasını devam ettirebilmesi için iki noktadan gerekli.
Birincisi; işlevselliğini yitirmiş, zamanın anti-demokratik ulusalcı modeli ve franko farmasonlar'ın formatıyla ithal edilen bizim gibi parlamenter sistemler dünyanın hızlı ve değişken liberal yapısına uyum sağlamakta zorlanıyor. Her ne kadar son yıllarda siyasi ve ideolojik elitin oluşturduğu bürokratik, devletçi ve tekelci yapının kabuğu kırılsa da bu yapının oligarşik kuvveti halka rağmen varlığını devam ettiriyor/ ettirebiliyor. Sistem hâlâ eski bir ideolojinin kalıntıları üzerinden otoriter laiklik ve devletçilik fikirlerini modernleşme gibi gösteriyor. Bu yüzden başkanlık sistemi, hem eski rejimin otoriter elitist katmanlarını gözden geçirme, hem de oligarşik bürokratik yapıyı demokratikleştirme fırsatı vermesi bakımından önem arz ediyor.
İkincisi; başkanlık sistemi, özellikle ABD'deki versiyonu, bilinenin aksine bizim gibi ülkelerin parlamenter yapısıyla karşılaştırıldığında daha demokratik, bireylerin refahını ve özgürlüğünü esas alan, zaman ve emek tasarrufu sağlayan, halkın sesini hükümete doğrudan entegre ettiren çoksesli bir sistem olarak karşımıza çıkıyor.
Parlamenter sistemler çoğunlukla belli bir rejimin temeli üzerinden hareket etmek zorunda kalıyorlar. Örneğin bugün halkın çoğu Türkiye'de uygulanan otoriter laikliği benimsemese de 'rejimi korumak' adına buna dokunulmuyor ve daha demokratik bir sekülarizme doğru adım atılamıyor.
Halbuki başkanlık sisteminde belli bir rejimin korunmasından ziyade toplumun demokratik standartlarının yükseltilmesi öncelik taşıyor. Yani, başkanlık sisteminde 'halk devlet veya rejim için değil, tam aksine devlet halk içindir' ilkesi esas alınıyor.
Başkanlık sisteminin en büyük avantajlarından birini de adalet ve hukuk sisteminin herhangi bir rejim handikapından bağımsız olarak, kişinin hak ve hürriyetlerine öncelik vermesi oluşturuyor. Hukuk, halkın demokratik kazanımlarını sağlaması ve bireylerin haklarını koruması bakımından her türlü ideolojik baskıdan arındırılıyor. Bu yüzden, Yasama, Yürütme ve Yargı güçleri sözde değil gerçek anlamda bağımsızlaşıyor ve birbirlerine karşı yetki konusunda eşit mesafede durmak zorunda kalıyorlar.
Başkanlık sistemi, dünyanın hızlı gelişimine ayak uydurmak, istikrarlı ve demokratik bir toplumun inşası için hayati derecede önem taşıyor. Tarihi ve geleneksel argümanlarla başkanlık sistemine yabancı olduğumuzu dile getirmek geçerli bir neden olamaz. Türkiye'nin zenginleşmesi, demokrasisi ve istikrarı için bu entelektüellerin gelecek ile geçmiş arasında bir seçim yapmaları ve daha müreffeh ve orta sınıfı gelişmiş bir toplumdan yana tercih yapmaları beklenir. 'Böyle bir geleneğimiz yok' diye başkanlık sistemini rafa kaldırmak, gelecekte yeniden hantal bürokratik, elitist yapıya ve koalisyon hükümetlerinin iktidara gelmesine ve de halkın fakirleşmesine kapı aralamak olur.
Türkiye rejim handikaplarından kurtulup toplumun her türlü katmanıyla barışmak ve yanlışlarıyla yüzleşmek zorunda. Başkanlık sistemi ile Türkiye yeni, demokratik ve gelişmiş bir toplumun temellerini atacak, bölge de söz sahibi olacak, ve dünyada önemli bir aktör olma şansını yakalayacak.
Sağlıklı ve mutlu bir hafta dileğimle...