Önce 250 milyarlık can suyu müjdesi verildi. Sonra faizi devletten dendi. Herkes başvursun istendi. KOBİ'ler sevindi. Neticede piyasa canlanacak, borcu harcı olan KOBİ soluklanacak, işlerini yoluna koymakla kalmayıp üretime "kaldığı yerden" devam edecekti. Fakat kazın ayağının böyle olmadığını gördük. İzleyen süreçte KOBİ'lere atlatılan hendekleri sıralayalım;
1. Bu krediyi Başbakan'ın cebinden verecek hali yok. Neticede kamunun bu işler için tasarlanmış KOSGEB'i var. Ancak buna hazır olmayan KOSGEB'in bilgisayarları kilitlendi, sitesine girilemedi.
2. Bu sorun giderildi bu defa herkese değil, "kura çekilecek" diyerek büyük bölüm kredi dışı kaldı.
3. Yetmedi; 50 bin liralık can suyu, aniden 20 bin liraya iniverdi.
4. Bu kadarına da eyvallah diyen KOBİ'ler, onayı cebine koyup soluğu bankada aldılar. Fakat bankaların bu işten haberi olmadığı ortaya çıktı. Zira KOSGEB, Başbakan'ın sözünü yerde bırakırcasına süreci yönetmek yerine, "ben onayladım, git bankayla anlaş" dedi.
5. Bankaya giden KOBİ'ye "borcun var, ipoteğin yok, sicilin kötü" dendi. Oysa sicil affı yanı sıra Kredi Garanti Fonu, KOBİ batsa da kefil olacağı garantisini vermişti.
6. Derken bu garantinin "2'nci sınıf olduğu" ortaya çıktı. Bunu düzelttiler ve artık bankaların bahaneleri giderildi. İş 20 bin liralık can suyunu ödemeye gelince başka bir tezgâh devreye girdi.
7. 250 milyar liradan 6 milyara küçülen kredi hacmine 1 milyarlık faiz desteği geldi ama bankalar, KOBİ'leri "yolmadan bırakmam" düsturuyla köşeye sıkıştırdı. Bilinen kredi masrafları (dosya parası, ekspertiz vs.) dışında "zorunlu özel hayat sigortası" talep ettiler.
Neticede 20 bin liralık krediden 2 bin lirası özel hayat sigortası için kesildi, diğer kalemlerle birlikte kesintiler 4 bin lirayı buldu. 50 bin liralık can suyu fiilen 16 bin liraya iniverdi ve 6 aydır gündemimizdeki can suyu macerası, KOBİ'lerin yolunmasıyla noktalandı.