Gelirin, enflasyon karşısında erimesini önleyen mekanizmanın adı bu… Misal memura zam yapıldığında, enflasyon şayet bu oranın üzerinde ise aradaki farkın ödenmesidir. Siyaset dilinde bu; "çalışanı, enflasyon karşısında ezdirmedik" cümlesine dönüşür.
Türkçesi şu; enflasyon ne olursa olsun, "koruma sahibi" kesim, bundan etkilenmiyor. Ancak bir sorun var; devlet kendi memur ve emeklisini koruma altına alırken hatta özel sektör patronları ve sendikalar işçiyi de "enflasyondan sakınırken" piyasa da kendi korumasını üretiyor.
Nasıl mı? Misal bakkal. Memurdan daha fazla zamma sevindiği kesindir. Misal perakendeciler, AVM'ciler, pazarcılar, ulaşımcılar… Saymakla bitmez... Asgari ücretin 1300 liraya çıkması ve memur ile emekliye yapılan "enflasyon koruması" bunları daha fazla sevindiriyor.
Çünkü enflasyona karşı kendi özel kalkanlarını inşa ediyorlar ve bu bize zam olarak yansıyor. Üstelik %10'luk enflasyon koruması bu eko sistemde 2'ye, 3'e katlanıyor. Memura işçiye verilen zammı gören piyasanın bu "kendini koruma" iştahı, günün sonunda enflasyonu ivmelendiriyor.
Enflasyon bir kez "tırmanan sarmal" halini almaya görsün. Zammına sevinen memur, emekli, işçinin hevesi kursağında kalıyor.
Tıpkı Kayıp Yıllar 90'larda olduğu gibi…
Burada ya enflasyon koruması diyerek toplumun bir kesimine yasal kalkan oluşturmayacaksın. Ya da zamları bahane ederek etiketleri katlayanları piyasa mekanizmasıyla fahiş artıştan alıkoyacaksın.
Anlatmak istediğim; enflasyon korumasıyla hep birlikte; daha pahalı bir hayatın içine itiliyor olabiliriz. Hele ki çift hanelerde enflasyon bu mantıkla tırmanışını hızlandırırken... Neticede; bu sürecin eli kolu bağlı kurbanları, sabit gelirliler olur. Üstelik bu koruma onlara getirilmişken…