Dede kurşun kalem ile yazı yazmaktadır. Torununun kendisini seyrettiğini fark eder ve bir ara başını kaldırır. "Evlâdım, kurşun kalemden dahi insan evlâdının öğrenmesi gereken 5 öğreti vardır" der ve devam eder:
1-) Ne kadar harikalar meydana getirse de, onu yöneten bir el vardır. Bizde bu el YARATICI'dır!.
2-) Arada yazmayı bırakır, kalemimin ucunu sivriltirim. Bu kaleme acı verse de onu güzelleştirir. Hayattaki acılar da işte tam böyledir.
3-) Yanlış yaptığımda silmeme imkân verir. Sen de yapılan hataların telafisine imkân tanımalısın.
4-) Kalemi değerli kılan, dışındaki tahta değil, içindeki kurşundur. Dışını değil, sen de kalem gibi içini olgunlaştır, güzelleştir. İnsanların senin dış görünümüne, zenginliğine itibar etmesine izin verme. İç zenginliğini onlara göster.
5-) Kurşun kalem her kullanıldığında bir iz bırakır. Sen de hayata güzel bir iz bırak.