Biz burada devletin de toplumun da yaşamına bir kâbus gibi inen darbe teşebbüsünün izlerini temizlemeye çalışırken, stratejik ortak ve müttefik olarak gördüğümüz ülkelerin olayı hafife almaları ve hatta bazılarının "Yazık oldu darbecilere" benzeri söylemlerle olaya yaklaşmaları, bizi şaşırtmamalı.
Uluslararası ilişkilerin karşılıklı çıkarlara ve bazıları üzücü olan gerçeklere dayalı olarak yürüdüğünü artık öğrenmiş olmamız gerekiyor.

Darbe geleneği
Örneğin Türk ordusu ile "Darbe geleneği" arasındaki ilişki üzücü olsa da bir gerçek. Neticede 1960'tan bu yana 4'ü başarılı olan 7 darbeye sahne oldu bu ülke. Bu bakımdan son darbe girişimini dış ülkelerin, bizim gibi tepki ile karşılamamaları ve beklenilen bir gelişme gibi görmeleri doğal olabilir.
Bütün bu gelişmelerin sonunda cevabı aranan soru, "Darbe girişimi Türkiye'nin dış ilişkilerinde köklü değişikliğe yol açar mı" şeklindedir.
Nitekim Amerika'nın Sesi'ne bu konuda açıklamalar yapan Henry Barkey "Türkiye NATO ve ABD'ye muhtaç" dedikten sonra şunları da ekledi:

Bağımlı bir ülke miyiz?
- Brexit olayından sonra Türkiye'nin Avrupa'dan umudu kalmadı. İngiltere'siz bir Avrupa Türkiye'yi alamaz.
- Türkiye ABD ile ilişkilerini bozarsa NATO ile de ilişkileri bozulur. Türkiye bu riski göze alamaz.
Woodrow Wilson International Center for Scholars'ta Ortadoğu programının direktörlüğünü yürüten Henry Barkey, Türkiye'yi çok iyi bilen ve sürekli izleyen "derin Amerika"nın önde gelen bir figürüdür. Bu bakımdan onun "Gülen'in iade edilmesi kolay değil" ya da "103 subayın tümünün Gülenci olması mümkün değil. Kendilerini Kemalist addeden ve YAŞ'ta emekliye ayrılacak askerler de vardı" şeklindeki açıklamalarını da dikkate almamız gerekiyor.
Ama Türkiye'nin NATO'ya ve ABD'ye adeta mecbur bir ülke olarak görülmesi, ne kadar doğrudur, bilemiyorum...