Kalem Sûresi Mekke döneminde nazil olan ve 52 ayeti bulunan bir sûredir. Kur'an-ı Kerim'de, inen ikinci sûre Kelam Sûresidir. Bu sûre "Nun" suresi olarak da bilinen Kalem Sûresi İsmini birinci ayetinde yer alan "el Kalem" kelimesinden almıştır. Bu sûrede başlıca değinilen konular şunlardır; Hz. Muhammed'in peygamberliğinin ispatı, mü'minler ile kafirlerin sonları.
51. وَاِنْ يَكَادُ الَّذٖينَ كَـفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِاَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّ كْرَ وَيَقُولُونَ اِنَّهُ لَمَجْنُونٌۘ
52. وَمَا هُوَ اِلَّا ذِ كْرٌ لِلْعَالَمٖينَ
51. Ve-in yekâdu-lleżîne keferû leyuzlikûneke bi-ebsârihim lemmâ semi'û-żżikra ve yekûlûne innehu lemecnûn(un)
52. Vemâ huve illâ żikrun lil'âlemîn(e)
51. O inkârcılar Kur'an'ı işittikleri zaman, seni gözleriyle devireceklermiş gibi bakar, "Şüphe yok o bir delidir" derler.
52. Oysa Kur'an, âlemler için öğütten başka bir şey değildir.
Hz. Peygamber'den Kur'an'ı dinleyen müşriklerin gözleri (bakışları) etkili oklara benzetilerek ona karşı duydukları kin, nefret ve kıskançlık gibi menfi duyguları tasvir edilmektedir. Kur'an'ın edebî üstünlüğü karşısında hayranlık duygularını bastıramayan müşrikler, gerek dil gerekse içerik bakımından onda tenkit edebilecekleri herhangi bir kusur bulamayınca insanların Hz. Peygamber'e karşı gösterdikleri ilgi ve dikkati önlemek için onun sözüne güvenilmez bir mecnun olduğunu propaganda etmeye başlamışlardır. Ancak yüce Allah Kur'an'ın üstün niteliklerini açıklayarak onların menfi propagandalarını etkisiz hale getirmiştir.
Müşrikler Hz. Peygamber'i gördüklerinde, ona karşı duydukları kıskançlık ve düşmanlık sebebiyle gözleriyle onu oklayıp öldüreceklermiş gibi bakarlardı. 51. âyet onların bu psikolojik durumunu tasvir etmektedir. Bu âyetin nazarla (göz değmesi) ilgili olduğu yolunda yaygın bir kanaat bulunmakla birlikte bu kanaat kesin bir bilgiye dayanmamaktadır. Nitekim Şevkânî'nin aktardığına göre (V, 319) çok yönlü bir âlim olan İbn Kuteybe de âyette müşriklerin Resûlullah'a nazar değdirmelerinden söz edilmediğini, Resûlullah Kur'an okuduğunda inkârcıların ona kin ve düşmanlık duygularıyla baktıklarının anlatıldığını ifade etmiştir. Buna göre nazar hakkında başka deliller varsa da bu âyetin onunla ilgisi yoktur.
Kaynak : Kur'an Yolu Tefsiri Cilt: 5 Sayfa: 439
