Bir süredir öğrenci evleri gibi "derin" bir tartışma konumuz oldu. Özgürlüklere, özel hayatlara dokunulmaması konusunda neler neler söylendi. İyi de oldu. Ancak ortada garip bir durum var.
Yeni anayasa gibi tarihi bir çabayı geri plana itip, öğrenci evleri üzerinden özgürlükçü olmak yetmiyor. Mutlaka o da tartışılacak. Ama yeni anayasa talebi ne olacak? 2011 seçimlerinde siyasi partiler halka söz vermedi mi? Şimdi geldiğimiz noktada o unutulduğu gibi üzerinde 4 partinin anlaştığı 60 madde de unutuldu.
Peki, bunun sorumlusu hangi parti veya partiler? "Masayı terk eden parti, halka hesap verir" deniyordu. Şimdi kim masayı terk etti ve kim hesap verecek? Üzerinde anlaşılan 60 madde konusunda AK Parti dışında bütün partiler yan çizdi. CHP'nin bu konudaki gerekçesi de inanılır gibi değil: "60 maddenin altında 4 partinin imzası var ama Meclis'e de 4 parti getirmeli. Getirmezse biz yokuz."
Neden acaba hep özgürlükler söz konusu olduğunda bahane aranıyor? Eminim vatandaş bunu bir yere yazacak ve yerel seçimde gerekeni yapacak.
Son dönemde ısrarla üzerinde durulan bir konu daha var: Yüzde 10 seçim barajı... Bu konuda çok ilginç bir sessizlik yaşanıyor. Kampanya hazırlayanlar, her konuşmada yüzde 10 barajını dile getirenler ne hikmetse demokratikleşme paketinin açılmasından sonra sustular. Neden acaba? Hani temsilde adalet yoktu, yüzde 10 barajı bir felaketti?
Anlaşılan Demokratikleşme Paketi'nde yer alan "Daraltılmış veya dar bölge" önerisi bu tezi savunanların sesini kesti. O zaman onlardan birini hayata geçirin. Doğrusu asıl amaç gerçek demokrasi, temsilde adalet olsaydı muhalefet partileri en başta sivil anayasaya destek verirdi.
Ne yazık ki, Türkiye'nin temel sorunu evrensel standartlarda demokrasi üretmeyen muhalefet... Bu değişmediği sürece kısır tartışmaları aşmamız mümkün görünmüyor.