Bu yazıyı okuduğunuzda 2020 Olimpiyatları'nın ev sahipliğine ilişkin Arjantin'in başkenti Buenos Aires'te yapılan oylamanın ilk sonuçları belli olacak.
İstanbul'un ilk iki şehir arasında olmasını umuyorum.
Olmazsa elbette üzülürüm ama bu İstanbul için son değil. İstanbul dünyanın tüm şehirlerinden çok daha fazla olimpiyatı ve olimpiyatla simgeleşen barışa ev sahipliği yapmayı hak ediyor. Gezi olaylarının ve Suriye meselesinin 7 yıl sonra yapılacak olimpiyatları etkilememesi gerekir.
Eminim oylama mayıs öncesi veya başında yapılsaydı İstanbul açık ara önde çıkardı. Sonuç ne olursa olsun, İstanbul, dünyanın yeni merkezi ve olimpiyatlara ev sahibi olacak.
Bu er geç olacak ama bu fırsatı içeride daha iyi değerlendirebilirdik. İki gün önce Gençlik ve Spor Bakanı Suat Kılıç'ı canlı yayında izledim. Bakan Kılıç, Türkiye'nin adaylık müracaatının, Cumhurbaşkanı, Başbakan, TBMM Başkanı ve kendisinin imzasıyla yapıldığını vurgulayarak, şöyle diyordu:
"Dosyanın içine ayrıca iki mektup koyduk, zorunlu olmadığı halde. Bu mektuplardan biri CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, bir diğeri MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli tarafından yazılmıştır.
Burada şunu göstermek istedik, Türkiye'de iktidarıyla muhalefetiyle herkes ve tüm toplumsal kesimler hayata hangi pencereden bakarsa baksın olimpiyata aynı pencereden bakmaktadır."
İşin doğrusu bu, bir süredir Türkiye siyasetinde aradığımız buluşmanın güzel bir örneğiydi.
Siyasetin ve devletin en tepesini İstanbul ortak bir noktada buluşmuştu.
Birçok internet sitesi ve gazete bunu hemen haber yaptı. Hatta Radikal "Olimpiyat düşü birleştirdi" başlığıyla olimpiyat halkalarına Cumhurbaşkanı, başbakan, meclis başkanı ve iki muhalefet partisi liderlerinin resimlerini yerleştirmişti.
Ancak önemli bir eksiklik vardı. Meclis'te yer alan BDP bu halkanın içinde yoktu. Bakan Kılıç'ın açıklamasında da medyada da bunun cevabı yoktu.
Acaba unutuldu mu yoksa BDP mi araya bir mesafe koydu?
Adında "barış" olan bir parti, olimpiyatlar gibi barış ruhunun halklar arasında kök salması için düzenlenen bir etkinliğe uzak durmamalıydı...
Ayrıca dünya ve dünya basınıyla İstanbul olimpiyatlarında buluşmak da iyi bir fırsattı.
Her şeye karşı çıkan ve bir kulp takan klasik solun temsilcisi Ertuğrul Kürkçü'nün imalı cevabını okuyunca doğrusu çok şaşırmadım ama yine de BDP eşbaşkanlarından Selahattin Demirtaş'ın ne düşündüğünü merak ettim. Ona da ulaşamadım.
Tabii aynı şekilde Gençlik ve Spor Bakanı Suat Kılıç'ın neden BDP'den mektup almadığını da merak ettim.
Bundan daha iyi Türkiye toplumunu ortaklaştıracak bir adım olabilir mi?