Gezi olaylarından siyasetin çıkaracağı dersler üzerinde daha çok durulacak.
Son 20 günlük Gezi Parkı direnişinin Türkiye'nin dünyadaki algısına gölge düşürdüğü, zarar verdiği çok açık.
Bu zararı, demokrasinin derinleşmesine vesile yaparak en aza indirmek ise siyasetin elinde. Bunu çok sürmeden hızlı demokratikleşme paketleriyle göreceğiz.
Ama ben şu kısa süre içinde Gezi olaylarının partileri nasıl etkilediğine bakmak istiyorum.
Bu süreçte olayların ana aksında iki parti öne çıkmıştı: AK Parti ve CHP...
Büyük çoğunluğu CHP'li olan kentli toplum kesimlerinin sokağa dökülmesi, bütün partileri etkiledi ama AK Parti ve CHP'yi çok daha derinden etkiledi...
AK Parti, ilk birkaç günlük şaşkınlığı üzerinden attıktan sonra ilk hamleyi kendi kitlesini harekete geçirerek yaptı. İstanbul ve Ankara karşılamaları çok eleştirilse de siyaseten doğru bir karardı.
Bunun son ve en çarpıcı örneğini önceki gün İstanbul Kazlıçeşme Mitinginde gördük. AK Parti adeta İstanbul'da yeniden doğdu. Az değil, 11 yılı iktidarda geçiren bir parti hala milyonları bir araya getirebiliyor. Hem de başta "yoksullar" olmak üzere her kesimini...
Başbakan Erdoğan'ın belediye başkanlığı dönemini de sayarsak AK Parti geleneğinin neredeyse 20 yıla ulaşan bir "iktidar" dönemi var. Taban bir biçimde iktidar özlemini gidermiş, "rehavet" noktasına ulaşmış denebilir. Böyle bir kitleyi "diri" tutmak hiç kolay değil.
İşte son mitinglerle AK Parti kendisini bir kez daha yeniledi ve toplumla yeni bir "mutabakat metni" imzaladı. Bunda Başbakan Erdoğan'ın AK Parti'yi de aşan lider karizmasına sahip olmasının etkisi çok büyük.
İçeriden ve dışarıdan çok yönlü saldırıya, her türlü yıpratmaya, "sonun başlangıcı" gibi propagandaya rağmen şu denebilir: Bugün seçim olsa AK Parti mevcut oyunun üstünde bir oy alır.

Ulusalcılar CHP'yi marjinalleştirdi
CHP'de ise tam tersi bir durum var.
Geçen yılın 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı kutlamalarında da yazdım,
CHP'yi yöneten akıl CHP'yi küçük partilerin peşine takıp marjinalleştiriyor.
Cumhuriyeti kuran 90 yıllık bir partinin, sokaklardan medet umar hale getirilmesi tam da bu...
Peki, neden?
Çünkü CHP, siyaset üretip, kendini yenileyemiyor...
Şu tablo da CHP'nin mevcut siyasetinin iflas ettiğini gösteriyor. Düne kadar elinde silah olan, sokakları yakıp yıkan PKK, sivil siyaset alanına, şehirlere dönüyor, CHP ise sokağa destek vermek için elinden geleni yapıyor. Bu olay, CHP içindeki sosyal demokrat ile liberallerin de farkları olmadığını ortaya koydu.
Bu tavır, bırakın CHP'ye yeni oy getirmeyi mevcut oyu da aşağı çekecek.
Böyle olduğu için CHP milletvekillerinin her türlü desteğine rağmen, Gezi Parkı eylemcilerinin önemli bir kesimi de CHP yönetimini beğenmiyor. O kitledeki yeni parti arayışı yüzde 30'un üzerinde...
Gezi Parkı eylemleri kentli kitlelere bir "özgüven" getirdi ama CHP'ye getirmedi. Pazar günü çevrecilerin, "Artık eve dönülmesi gerekiyor" dedikleri bir noktada CHP'li ulusalcı 5 milletvekilinin Ankara'da sokağa inip oturması bu marjinalleşmenin bir göstergesi...
Bu süreçten sonra CHP köklü bir siyaset değişimi geçirmeden hiçbir şey olmaz.