Eski Genelkurmay Başkanı Orgeneral İsmail Hakkı Karadayı'nın gözaltına alınması sürpriz değil beklenen bir adımdı.
Kimseyi şaşırtmadığı gibi soruşturmanın nereye uzanacağına dair ipuçları da veriyor. İş dünyasından medyaya, sivil toplum örgütlerinden yargıya kadar uzanacak yeni bir süreç başlıyor.
Ortada postmodern bir darbe var. Onu organize edenlerle o darbenin gerçekleşmesine destek olanları aynı kefeye mi koyacağız?
28 Şubat postmodern darbe davasının bir numaralı sanığı emekli Orgeneral Çevik Bir, bir süre önce 11 sayfalık bir ifade vererek ilk bakışta herkese doğru gelebilecek bir "ihbar"da bulundu,
"28 Şubat emir komuta zinciri içinde oluştu."
Ama orada durmadı, işi biraz daha ileri götürerek işin içine bizzat hükümetten düşürdükleri sivil hükümeti de katıp şunu söyledi:
"Onlar emir verdi biz yaptık" Oysa herkes biliyor ki 28 Şubat'ın açık darbe olmasını isteyen Çevik Bir ve ekibiydi.
O ekibin büyük çoğunluğu da bugün tutuklu yargılanıyor.
Darbeciler, hukuk ve vicdan.
Bir de onların baskısıyla, kimi korkutularak kimi fırsattan yararlanarak darbeye gönüllü destek verenler var.
Başta dönemin Cumhurbaşkanı Demirel, Genelkurmay Başkanı Karadayı, iş dünyası, yargı ve medya mensuplarına bu çerçevede bakmak gerekiyor.
Toptancı yaklaşımla bu tür darbelerle yüzleşmeye kalkmanın "adil yargılama" açısından nasıl sorunlar yarattığını Ergenekon ve Balyoz davasında az çok gördük.
Darbeye bulaşan herkes hesap vermeli ama suç tasnifi de adil yapılmalı.
Bu açıdan bakınca dönemin Genelkurmay Başkanı emekli Orgeneral Karadayı, 12 Eylül darbesini yapan Kenan Evren'le 2003'lerde darbe girişimlerine izin vermeyen Hilmi Özkök arasında bir yerde duruyor.
Karadayı, 28 Şubat'ta ve daha sonra 2007'lerde sivil siyasete müdahaleyi hak gören ama açık darbeye de mesafeli duran tipik bir TSK mensubu.
Darbe yargılamalarına doğru bir eksende bakılırsa soruşturma ve yargılama süreçleri de "adil" olur ve toplum vicdanında hak ettiği yeri bulur.