Kasabanın birinde iki bakkal varmış... Yan yana... İkisi de aynı şeyleri satarmış.
Birinci bakkalda müşteri hiç eksik olmazmış.
İkinci bakkala ise... Müşteri pek uğramazmış.
Birinci bakkal para kazanırken, komşusu sürekli zarardaymış.
Bir gün... İkinci bakkal bir bilge kişiye gitmiş. "İkimiz de aynı kalitedeki malı, aynı fiyata satıyoruz" demiş:
- Hatta... Bazı günler ben fiyatı daha da aşağı çekiyorum... Ama müşteri bana gelmiyor... Hep komşu dükkâna gidiyor...
Neden?
Bilge kişi demiş ki:
Evet ikiniz de aynı işi yapıyorsunuz ama... Komşun güler yüzlü... Konuşurken yüzünde güller açıyor.
Senin ise... Suratın sirke satıyor...
Yüzün hiç gülmüyor.
Bizdeki kimi "Siyasetçiler, siyaset mühendisliğine özenenler, siyasete yön vermeye gayret edenler" iyi ki kasabada bakkallık yapmıyorlar...
Yapsalar kısa sürede batarlar.
Zira... Mahkeme duvarı gibi suratlar... Öfke dolu bakışlar...
Kin ve nefret içerikli konuşmalar...
İyi de... Daha nereye kadar?