Antalya'da kaçırdığım
Bornova Bornova'yı umduğum kadar beğenmedim. Belki Antalya'dan beş ödülle dönmesinin ve üstelik en iyi film ödülünü
Kosmos gibi üstün bir filmle paylaşmasının getirdiği beklenti. Belki biraz da basın gösteriminin yapıldığı Beyoğlu'ndaki bir salonun, görüntüden sese son derece elverişsiz gösterim koşulları. Umarım ikinci sefere... Bu haliyle film bana saygın, saygıdeğer, ama hayli düz ve sabır isteyen bir deneyim gibi gözüktü. 80'li yıllarda İzmir'de geçen ve basında duyurulduğunun tersine, 12 Eylül darbesiyle veya sonrasıyla herhangi özel bir ilişki içermeyen filmde, bir grup avare genç insanın, özellikle de üç arkadaşın hikâyesi anlatılıyor. Askerden yeni dönmüş, sakatlığı dolayısıyla futboldan da kopmuş işsiz-güçsüz Hakan, 'mahallenin psikopatı'olan hafif dengesiz Salih ve üçlünün filozofu, gerçekten de felsefe öğrencisi olan içkici ve bohem Murat... Film, bu üç kahraman arasında geçen uzun konuşma bölümlerinden oluşuyor. Ara yerde mahallenin diğer gençleri ve de genç kızları var. Özellikle Hakan'ın abayı yaktığı lise öğrencisi Özlem. Özlem üç genç adamın da düşlerine giren bir taze dişiliğe sahip. Onun üzerine inşa edilen fanteziler, sonunda üç arkadaşın birbirlerine girmesiyle ve de kanlı bir eylemle sonuçlanıyor. Ve sakin günler geride kalıyor. Filmin temel gücü senaryodan kaynaklanıyor. Öylesine sağlam üç karakter çizilmiş ki, yazaryönetmenin onları bizzat tanıdığı varsayılabilir. Üstelik iyi seçilip yönetilmiş üç oyuncu, onları iyice inanılır kılıyor. Özellikle başroldeki Öner Erkan çok iyi. O uzun konuşmalarda, en çok da finalde, sakin sakin konuşurken, birden gözlerinde yanan 'şeytani' ışık ve kişiliğinin gizli yanlarının adeta yüzüne yansıması, olağanüstü. Ayrıca yönetmen kimi biçimsel hoşluklara da başvuruyor. Örneğin madeni tonların hâkim olduğu filmde, birden geçmişten gelen bir sahne parlak renklerle veriliyor, bir yerde sözle anlatılanlar perdenin sol köşesinde oval çerçeveler içinde gösteriliyor. Başka bir yerde Özlem geçmiş bir olayı anlatırken, olayın görüntülerinde bugünkü söylemini sürdürüyor... Bu anlamlı ekler, yönetmenin deneysel bir çabaya düşkünlüğünü kanıtlıyor. Ama tüm bunlar, filmin temel özelliğini değiştirmiyor: Fazlaca geveze ve durağan bir film bu. Ancak izleme/dinleme çabasını gösterenleri, kesinlike belli bir tatmin ve mutluluk hissi bekliyor.
BORNOVA BORNOVA
**
Yönetim ve senaryo: İnan Temelkuran
Görüntü: Enrique Santiago Silguero
Müzik: Ferit Özgüner
Oyuncular: Öner Erkan, Kadir Çermik, Damla Sönmez, Erkan Bektaş, Öner Ateş. Tiglon Dağıtım.