Bitti! Çok şükür bitti! Yani en azından bu senelik! SBS denen o illet sınavın yarattığı depresif hallerden geçen pazar kurtulduk ailece! Sınav sonrası, Arap atı misali 2 senedir koşturulan çocukların o halleri inanın görmeye değerdi. "Ohhhh" dedi oğlum... "Üzerimden yük kalktı sanki." Arkadaşı Özgür, "Gitmek istiyorum buralardan Sevilay Teyze. Uzaklara. Çok uzaklara. SBS'nin filan konuşulmadığı diyarlara" dedi. Üzerine sınavda full çeken İdil, "Dağıtmak istiyorum bu akşam. Çılgınlar gibi dans etmek ve duvarlara tırmanmak istiyorum" deyince baktık ki ihtiyaç var gerçekten. Hemen toplaştık BİLFEN Bahçeşehir 7'inci sınıf velileri olarak. Sınav akşamı Yeşilköy'de bir mekânı kapattık. Altta biz, üstte çocuklar. Nasıl tepinmek, nasıl bağırmak, nasıl bir ruh hali Allah'ım. İnanılır gibi değil ama çocuklar birbirlerinin üzerine çıkıyorlardı. Sanki kafesin içinde tuttuğun kuşları özgür bırakmışsın da doğaya salmışsın gibi. Ciyak ciyak! Tabii biz ebeveynlerin durumu da onlardan farklı değildi hiç! Çok fena dağıttık aşağı katta! Kıvıra kıvıra söylüyorduk şarkıları hep bir ağızdan; "Ohhh, ohhh... Bitti, bitti! Amannnn. Yandan, yandan!"
Zincirinden koparılmış o garip hallerimiz mekânın garsonlarını, saz ekibini hayrete düşürdü. Ha bire birbirlerini dürtüyor, pis pis gülüyorlardı çaktırmadan.
İşte, aşağıdaki çocukların o çıldırmış hallerinden bir kare var.
Bu kareyi Sayın Bakan'ın dikkatine sunuyorum. Ve diyorum ki; "Nimet Hanım yazık değil mi bu çocuklara? Yemin ediyorum bütün bir sene kafalarını kaldırmadılar bu çocuklar kitaplardan, testlerden! Gözlerinizle görseydiniz içiniz cız ederdi. Vallahi billahi oturup ağlardınız, 'Nasıl bir işkence yapıyoruz biz bu çocuklara' diye. İnanın, sizin sınavda basit sorular sormanız filan bu işi çözmez! Lütfen kaldırın şu SBS denen illet sınavları. Bir kez daha rica ediyorum sizden bütün veliler adına. Lütfen..."