Yeri geldikçe vurguluyorum; günümüz futbolunda başaralı olabilmek için öncelikle takım olmak gerekiyor. Eğer oturmuş bir saha içi düzeniniz yoksa bir de teknik direktörler sürekli takım tertibiyle oynarsa işler iyice karışır. Hele hele belli isimlere medya ve yönetim baskısıyla ayrıcalık tanınırsa işler daha da kötüye gider. Senelerdir acı örnekler yaşansa da İstanbul'un üç büyüklerinin yöneticileri bunlardan ders çıkarmıyorlar. İsim transfer etmek hiçbir şeyi halletmiyor.
Büyük paralar ödenen yabancıların büyük çoğunluğu ligimizi küçümsüyor. Gösterilen aşırı ilgiyle daha da rehavete kapılıyorlar. Kendilerine bakmıyorlar, fizik güç olarak sürekli geriye gidiyorlar. Kimse de bunlardan hesap sormuyor. Kimse hesap sormadığı gibi sürekli forma şansı da buluyorlar. Eğer üç büyüklerin teknik direktörleri düşüş içindeki önemli yabancıları örnekleri az da olsa yedeğe çekerlerse, medya ve yönetimde kıyametler kopuyor.
YILDIZLAR HAZIR DEĞİL
Sezon başından bugüne kadar üç büyükleri bir mercek altına alalım. Beşiktaş cephesine bakalım. Schuster devamlı taşlarla oynuyor. Her maça çıkaracağı takım tertibi belli değil. Bu şekilde takımın da ne oynadığı belli değil. Quaresma sakatlıktan zor kurtuldu. Şu anda fizik olarak hazır değil. Bundan sonra ne olur soru işareti. Guti'nin kalitesi tartışılmaz. Ama 30 dakika sonra zor nefes alıyor. Bana göre disiplinleri ve devamlılıklarıyla bundan sonrası için takımın çıkış yaparsa iki önemli isim var. Mehmet Aurelio ve Ernst.
Galatasaray cephesine bakalım. Arda sakat, bu sezon katkısı yok. Baros idman yaparken bile sakatlanıyor. Kewell müzmin sakat. Brezilya Milli Takımı'nın direkt oyuncusu Elano'nun geldiğinden beri hiçbir katkısı yok. Wolfsburg'daki Misimovic'in sanki dublörü G.Saray'da.
Ben Rijkaard'ın başarılı olamayacağını daha göreve başlamadan vurgulamıştım. Çünkü belli bir sisteme bağlı hocaların bizde başarılı olmaları çok zor. Ama kötü gidişin tek sorumlusu da Rijkaard değildi.
Hagi geldi, F.Bahçe derbisi berabere bitti. "İşte Hagi" dendi. Antalya karşısında iki farklı skor avantajı bire indi. Son saniyede Ali Zitouni 6 pastan bomboş pozisyonda zoru başarmasa maç berabere bitecekti. Yine çoğunluk memnundu Hagi'den. Sonrası iki maçta 0 puan.
Ne oldu şimdi Hagi? Kolay mı bu işler? İstenmeyen Skibbe'nin görevine son verildikten sonra Bülent Korkmaz göreve gelir gelmez G.Saray, Fransa Ligi lideri Bordeaux'yu eledi. Sonrası malum...
Fenerbahçe cephesine bakalım. Dia sürekli sakat. Niang da öyle. Bundan sonra bu problemi yaşayacak mı soru işareti. Santos'un yürüyecek hali yok. Cristian'ın kapasitesi malum. Stoch gittikçe güç kaybediyor. Bir de bitmeyen bir Alex gündemi.
Pazar gecesi İtalya'da Milano derbisini izledim. Yetenekleri tartışılmayacak ama yaşı ilerlemiş, ismi artık pek gündemde olmayan çift santrforun arkasında serbest orta saha rolünde Seedorf'u izledim. 80 dakika sahada kaldı. İleriye başarılı servisler yaptı. Penaltının hazırlayıcısıydı. Sert prese karşı adam eksilterek ileriye mesafe kat etti. Ayrıca her rakip atakta pres uyguladı.
Alex fiziki güçsüzlükten günümüz futbolunun istediği bu ilkelerin büyük çoğunluğunu yerine getirmeyişine rağmen F.Bahçe Alex'e endeksleniyorsa nasıl takım olacak.
BELEDİYE ÖRNEK OLSUN
Şimdi çok önemli bir canlı örnekle yukarıda üç büyüklere yaptığım eleştirilerdeki haklılığımı belgeleyeceğim: İstanbul Büyükşehir Belediye. Kısıtlı bir bütçe, kapasitesi sınırlı dar bir kadro. Seyirci sıfır. Her maç deplasman. Büyük kulüp yöneticilerinin çoğunun hiç tanımadığı isimler bir arada. Metin, Serhat, Mahmut, Gökhan, Tevfik. Ayrıca çok düşük ücrete transfer edilen ama sistem içinde çok faydalı bir yabancı Holmen. Abdullah Avcı ve ekibi eldeki malzemeyle basit bir saha içi modeli tutturdular. Bu yardımlaşmalı, günün futbolunun istediği ilkeleri yerine getiren kurguda İbrahim Akın da yetenekleriyle katkı veriyor. Şu anda İstanbul Belediye ligin 12. haftası sonunda üç büyüklerin hepsinin puan cetvelinde önünde!
