İzmir üzerine yazılarım, özellikle de gurbete düşmüş İzmirliler'i çok duygulandırıyor. Harika notlar alıyorum.. İşte bunlardan biri.. Ezgi Ünal'a teşekkürlerimle.. Bu arada.. Haftaya salı çarşamba gene İzmir'de olacağız.. Yeni yaşanmışlıklar, yeni yazılar için..

***
Geride bırakılanlar... Gitmek kolay gelir insana en başta. Şehir değiştirmek, yeni yerler keşfetmek. Ama alışkanlıklardan kurtulmanın ne kadar zorlu olduğunu görene kadar... Hele de bu alışkanlıklar bırakılmak istenmiyorsa her şey daha da zorlaşır senin için.
İçin için ağlarsın kimse görmeden. Çevrendeki güzellikleri göremezsin, eskisini aklından silmeden. Gördüğün her şey bir anı canlandırır gözünde. Hep ağlarsın.. Bir de bu vazgeçmek zorunda olduğun İzmir'se boğulursun.
Işıklandırılmış bir su deposu Hilton izlenimi verir sana. Dağın arkasından akşamüstü gördüğün gökyüzü deniz gibi gelir, bir süre sonra. Ama her şeyin yanı sıra, işin bir güzelliği var ki!..
Nereli olduğunu sorduklarında verdiğin cevap karşısında, soranların gözündeki o imrenme duygusu... O güzellikleri yaşamışlığın verdiği gurur!..