Namık Ağabey'in Milliyet'inin, Yılın Sporcusu anketi sonuçlarını nasıl beklerdik o yıllarda.. Resmen olay olurdu sporumuzda.. Gündem olurdu. Bu listede yarışmak bile onurdu.. Kazanmak, Olimpiyat madalyası gibi bir şey..
Sonra her şey gibi onu da ucuzlattık.. Şimdi zerre kıymet-i harbiyesi yok, Yılın Sporcusu olmanın.. Çünkü tonla seçiliyor.. Daha seçim başlarken de kimin seçileceği biliniyor..
Anket manket hikâye.. O yıl kim şampiyon olmuşsa futbolda, yağıyor ödüller ona..
Şimdi bakın.. Bir yığın gazete Eric Gerets'i "Yılın Hocası" seçti.. Bir yığını da, Özhan Canaydın'ı "Yılın Yöneticisi/Spor adamı.."
Yahu bu ikisi, Galatasaray'a gelmiş geçmiş en kötü başkan, en kötü teknik direktör araştırması yapılsa, açık ara birinci gelirler..
Birisi Galatasaray'ı, sportif, ekonomik batırdı, yok olma, çökme durumuna getirdi. Öteki, elindeki harika bir kadroyu harcadı, parçaladı, birbirine düşürdü, dağıttı.
Şimdi bunlar Yılın En İyisi.. Niye?.. Galatasaray şampiyon da ondan.. Peki geçen yılın son maçının son dakikasında Appiah topu boş kale yerine avuta atmasa, nerdeydi bugün Özhan Canaydın ve Eric Gerets?..
Biri kovulup ülkesine, öteki bıraktırılıp kentine dönmüştü bile.. Appiah'ın topu yarım metre şaştı diye, yılın adamı oldular.. Olur mu?.. Oluyor..
Yıllardır böyle oluyor hep.. Kim şampiyon?.. Bütün ödüller ona.. O zaman bunca anket niye?. Futbol sezonu bitiyor, temmuzda ilan et, bitsin..
Türkiye'nin bir saygın ankete ihtiyacı var..
Altan Tanrıkulu müdürümüzken, Sabah'ta bir yönteme başlamıştı. Arkasını getirebilsek, birkaç düzeltme ile sporumuzun Oscar gecesine sahip olabilirdik. Getiremedik.
Elimizde Namık Ağabey nostaljisinden başka şey kalmadı..
Milliyet'i Milliyet yapanları kovdukları dönemde kapıya konanlardandı, bu ülkenin spor foto muhabirlerinin kralı Hüseyin Kırcalı.. Namık Ağabey'in adını taşıyan ödülü ona vererek bir nevi özür dilemişler.. Bir bu seçime saygı duydum. Bir bu seçimi alkışladım..