Elvis is alive & In London!.." "İşte bu" demem için yeten şifre buydu.. Hüseyin'in kendisine binlerce teşekkür borçlu olduğum asistanı Burcu'yu arayıp "Bunu seyretmeliyim" demem için..
"Elvis yaşyor"du, reklam spotu.. "Elvis yaşyor ve Londra'da.."
O zaman ben de orda olmalıyım..
Jail House Rock Elvis'in ayni adlı filminden (1957) müzikal olarak sahneye aktarılmış bir şov..
Hapishanede gitar çalmayı öğrenip çıkınca dünya çapında bir şöhret olan gencin öyküsü..
Kimin umurunda bu hikaye.. Oyun aslında Rock'n Roll'un öyküsü.. 21 mart 1952'de düzenlenen ilk Rock konserinden bu yana.. Tanıdığım en büyük Rocker Haşmet'le (Babaoğlu) izlemek vardı..
Are You Lonesome to Night'ı dinlerken Mehmedimi özledim.. Büyükada'da bir çamın altında yatan sevgili Mehmet Bari'yi.. Bu şarkıyı dünyada en kötü söyleyen adamdı.. Ama nasıl sever, nasıl içten söylerdi..
500 Miles..
This old heart is gonna rise again..
Suspicious mind.. İlle de You are always on my mind!.. Telefonumu gizlice açsam.. İstanbul'un umarasını çevirsem ve dinletsem "İşte bu" diye, o dünya güzeline..
Daha ne Elvis şarkıları..
Ve de kıyametler koparıp tüm salonu ayakta dans ettiren final..
Tutti Frutti..
Harika bir geceydi.. Fame.. Bu yılların müzikalini bir türlü izleme fırsatı bulamamıştım. Onuncu yılında yakaladım.. Filmi ve dizisi bile oldu.. Bir konservatuardaki gençlerin öyküsü.. Müzik harika.. Danslar harika.. Gençler nasıl oynuyorlar..
Bayıldım.. Bayıldım..
Bat Boy, listemde yedekti.. Mamma Mia idi, asıl şov.. Abba müzikleri ile.. Ama 3 aylık biletleri satılmış.. Geç kalmışız.. Bir de Producers.. Broadway şovu baş rolündeki Nathan Hale ile gelmiş.. Mel Brooks'un Hit müzikali.. Ben orada iken galası yapıldı daha.. O da bir daha sefere..
Bu yüzden yedek Bat Boy'u almış, Burcu..
Çok güzel danslar.. Müthiş bir müzik.. Salonun yarısı boş..
Salon da ne salon..
Tanıtım broşüründe "Oyun başlamadan içinde bulunduğunuz tiyatroya bir bakın" diyor..
Bu ne güzelliktir.. Santim santim işlenmiş bir yapı Shaftesbury Theatre.. Londra'nın En Güzel Binaları listesi ile korumaya alınmış..
Peki niye boş salon?.. Niye oyun yakında perdeleri kapayacak?..
Annesi insan babası yarasa bir genç bulunur bir mağaranın derinlerinde ve kasabaya getirilir.
Birinci perde nefis bir komedi.. İkinci perde sanki ayrı bir oyun.. Kan revan içinde.. Cinayetler.. Seks.. Vahşet.. Hatta ensest.. Kardeş sevişmesi..
Birinci yarıyı 5 yaşnda bir kız çocuğu zevkle izler.. İkinci yarı için 21 yaş sertifikası gerek nerdeyse.. Belli Londra halkı bu ikilemi sevmemiş..

***
West End'de 43 tiyatro var.. Çevresi ile 56!.. Böyle bir dünya şov merkezi orası.. Ali ile yürüyoruz, tiyatro sokaklarında..
"Kaç yaşndasın Ali" dedim.. "52" dedi.. "Şu tiyatronun afişine bak" dedim..
"Agatha Christie'nin Fare Kapanı.. 52'nci zafer yılı!.."
"Sen doğduğun yıl başlamış Ali" dedim.. "Açıldığı gecenin oyuncularının yarısı hayatta yok bugün.. Ama 20 bininci temsili geçtiler.."
Londra'da tiyatro bu işte.. Ve bu Londra'da tam 21 gece, bir Türk Dans Tiyatrosu Anadolu müziği ve Anadolu adımlarını, tek koltuk boş kalmadan sürdürüyor!..
Zafer!..