Hollywood, filmleri görür görmez türünü ve hatta belli bir miktarda hikayesini saptayabilmemiz konusunda hassas.
Filmin sizi hangi hislere sürükleyeceğini bilmenin konforu, herşeyden çok 'styling'in marifeti. Dekorasyon dergilerinin 'sınıf atlamış Bohemya' sıcaklığı, romantik komedilerin favori ortamı.
Garsonların dahi en lüks 'loft'larda yaşadığı bir dünya.
Başka türlü aşk olmuyor; oluyorsa da, ona 'bağımsız film' deniyor. Tek eksiği aşk olan ama bunu henüz bilmeyen kahramanların gündelik hayatta bir hoşluktan diğerine sürüklendiği romantik komedi estetiği içinde ölümcül dertlerden bahsedilse bile, türün duygusal eşikleri değişmiyor.
Kate Hudson ve Gael Garcia Bernal'li Bir Tutam Cennet'te (A Little Bit of Heaven) olduğu gibi.
Marley (Hudson) kolon kanserinin son aşamasında olmasına rağmen, keyfimiz kaçmıyor. Ferzan Özpetek'in çok sevdiği 'alternatif aile'lerden biri var zaten etrafında; çiçekli avlulu evlerinde, hayatı kutlamaya devam ediyorlar.
Tanrıyı Whoopi Goldberg kılığında hayal eden ve erkeklerden seks ya da arkadaşlık dışında bir talepte bulunmayarak öylece keyfine bakan Marley'nin, aşkın kıymetini anlaması için ölümcül bir hastalığa yakalanması gerekti. Kötü Öğretmen'in (Bad Teacher), erkeklerden paradan başka bir şey istemeyen Elizabeth'ine (Cameron Diaz) verilen duygusal görev ise, 'şükretmeyi öğrenmek'. Dev bir süpermodel gibi göründüğü, mesela Hollywood'da keşfedilse Cameron Diaz olabileceği halde düşük maaşlı lise öğretmenliğini ve şişman beden öğretmeni Russell'ı (Jason Segel) sevmeyi öğreniyor Elizabeth. Siyaseten yanlış şakaların bolluğunda, altorta sınıfa ait ortamlarda geçen bu hikayenin türü 'komedi'.
Romantik-komedi olmak isteseydi, seyran olsun diye mutlaka samanlıktan daha iyi yerler bulması gerekirdi. Bir üstteki 'duygusal katman', yani romantik-komedi-dram içinse, birinin ölmesi şart.
Marley ölmek üzere. 'Gerçek aşk'ın varlığının kanıtlanması için, 'bu haliyle' sevilmesi lazım.
Senaristler, 'olmayacak bir şey' olarak şunu hayal etmişler: Bir musibete katlanan bir erkek.
Dram için hastalık, komedinin neşesi içinse cici dekorlar kafi.