Yenilenen kabinenin kalbi "ekonomi yönetimi" idi. Bugün gelinen noktada, ekonominin koordinasyonuna neşter vurulmasının doğru olduğu daha iyi anlaşılmaya başlandı. Şimdi eski ekibin, özellikle Nazım Ekren'in hakkını yemeyelim. Son dönemde açıklanan teşvik ve istihdam paketi ile sektörel vergi indirimlerinin altyapısında onun büyük emeği var. Lakin Nazım Hoca, bir dizi teknik toplantı yapmanın ötesinde, bunları acil kararlara dönüştürmekte nedense geç kaldı. Belki de bu yüzden "Hoca çok iyi insan ama..." yakınmaları sıkça duyuluyordu.
Tabii dün, dünde kaldı. Son 52 güne bakarak Başbakan Yardımcısı Ali Babacan'ın performansını görmezden gelmek mümkün değil.
1- Babacan, 2001 krizi sonrası şartlarda da görev aldığı için kriz karamsarlığını ve krizden çıkış stratejisini iyi bilen bir isim.
2- Gerek Cumhurbaşkanı Abdullah Gül gerekse Başbakan Tayyip Erdoğan'la aynı anda güvenli ilişkilere sahip. Nitekim, IMF ile yine sancılı süreçten geçilen 2003-2005 döneminde Babacan için "Her şeyi Bakanlar Kurulu'nda çözmüyordu. Öncesinde Erdoğan ve Gül'ü bir şekilde ikna ediyor" deniliyordu.
İşin sırrı da buradaydı.
3- Ekonomi deneyimine, Dışişleri Bakanlığı kimliğini eklemesi Babacan'a uluslar arası geniş çevre sağladı. Unutulmaması gereken bir ayrıntı da dünya siyasi ve ekonomik mimarisinin çizildiği meşhur Bilderberg Toplantıları'na son 7 yılda katılan banko siyasi figürün Babacan olduğudur.
4- Ve nihayet IMF ile anlaşma ihtiyacı. Babacan'ın, bu konuda piyasa aktörlerine yakın olduğu konuşuluyor. Ancak, yaklaşan genel seçim virajında, ekonomiye kazık fren yaptıracak mali kararlar alınması, Başbakan'ın haklı sayılabilecek itirazlarının aşılması kolay değil.