Tarifsiz üzüntü duydum, duyduk. Ne diyeceğimizi, nereden bakacağımızı bilemedik. Böylesine sevilen, tanıyan tanımayan herkesin güzel sözler söylediği, işini aşkla yapan, iyi bir adamın başına bunun gelmesi büyük bir keder.
Akıl sağlığı bozuk kişilerin nasıl tehlikeli olduğunu gördük.
Platonik aşkın hastalıklı boyutlarını düşünmeye başladık.
Sadece otellere değil; AVM'lere, restoranlara, gece kulüplerine bile silahların nasıl sokulabildiğini sorgulamamız gerektiğini anladık.
Sosyal medyanın dedikoducu, kinci, ölüye bile saygısız, insanlıktan uzak, kötü ruhlu kitlesinden nefret ettik.
Çevremizdekilerin acımasızlığı ve skandala duyduğu iştahtan korktuk.