Türkiye bence müzik açısından çok şanslı bir ülke. Aynı ülkede klasik alaturkadan fantezi ve arabesk varyasyonlara, Türkçe tangodan pop, rock ve diğer türlere zengin bir yerli pop müziğine, Batı'dan ise klasik müzikten yine rock'dan chanson'a onca çeşit müziğe hep birlikte kulak vermek... Sonuç olarak bir kargaşaya değil, çok farklı müziklerin birlikte hazmedildiği bir çeşitliliğe yol açmış. Belki başka hiçbir ülkede bulunmayan... Bu tablo içinde arabeskin özel bir yeri var. Hint-Arap müziğinden bir şeyler almış olsa da, o yine bizim müziğimiz. Ve bizim duyarlılığımızı yansıtır. Orhan Gencebay elbette yarım yüzyıldır eser verdiği ve şarkı söylediği bu alanın isimsiz kralıdır. Ve müziğini sevmiyoruz diyenlere bile çok şey vermiştir. Onun parçalarını tam 32 sesin yorumladığı albümse hem ona hem de tüm müzikseverlere büyük bir armağandır. Günlerdir dinlediğim bu albüme ben de özetle bakmak istedim. Albümde çok ad var, olmayanlar için 'niye o da yok?' demenin anlamı da yok. Ama sonuçlar çok farklı ve gerçek bir bütünlük yok. Özellikle ilk CD, aynı tekdüze 'cıstak' ritmiyle ve disko mantığıyla oluşmuş. Örneğin ilk şarkıda Ajda Pekkan, Gencebay yorumundan çok bir Ajda şarkısının 'remix'ini söyler gibi... Aynı şey, Serdar Ortaç veya Athena parçaları için de geçerli. Birçok ünlü ses iyi icralar yapsalar da, sanki kendi bilinen 'sound'larının esiri olmuşlar. Nilüfer'den Nükhet Duru'ya, Rafet El Roman'dan Yaşar'a... Birçoğu da orta kararda kalmışlar: Kutsi'den Tarkan'a, Seksendört'den Özcan Deniz'e, Volkan Konak'tan Mustafa Sandal'a, Candan Erçetin'den Yıldız Tilbe'ye... Emre Aydın, hem de Bir Teselli Ver gibi bir hit parçaya karşın, aynı konumda. Buna karşılık, parsayı aslında o gırtlağa sahip alaturkacılar toplamış: Ebru Gündeş, Sibel Can, Emel Sayın. Hele Sayın'ın Hayat Devam Ediyor'da koroyla düeti çok hoş. Sezen Aksu ve Zerrin Özer, geçmişteki Arabesk'e çok yakın denemeleri sayesinde çok düzeyli yorumlar getirmiş. Deniz Seki, İzel veya Zara gibi şarkıcılarsa, nisbeten 'küçük' seslerine karşın iyiler. Özellikle Seki'nin Gülden Karaböcek'e yaklaşan yorumu... Duman ve Manga grupları ise, albümün Gencebay müziğiyle modern bir sound arasında bir senteze ulaşma amacının belki en iyi örnekleri. Ne olursa olsun, daha uzun zaman dinleyip tartışacağımız bir toplam. Ve bize Gencebay'ın popüler kültürümüzdeki yerini bir kez daha hatırlatıyor.