Sorular yağıyor: Ömür Gedik'i sahiden beğendin mi diye... Evet, beğendim. Deneyimsizliğine karşın sahnede belli bir rahatlığı vardı. Sesi büyük değilse de çok zor olanlar dışında şarkıların hakkından geliyordu. Ve sinemayla içiçe kılmayı başardığı gösterisi de festivalin açılışına pekala uygun düşüyordu.
Ama emin olun, beğenmesem de aynı şeyi yazardım. Çünkü ülkemizdeki bu linç kültürüne, herhangi bir alanda biraz yükselen herkesin toplumsal kıyımı geleneğine kökünden karşıyım. Sayısız yazım da buna tanıktır.
Geçmişte de aynı şeyler yaşandı. Yılmaz Güney'den Yaşar Kemal'e, Ahmet Kaya'dan Cem Karaca'ya, Aziz Nesin'den Orhan Pamuk'a kimler toplumsal bir lincin kurbanı edilmek istenmediler ki... Ömür'ün bu isimlere karşı hafif siklet kalması sorunu değiştirmiyor. İşin kökeni aynı.
Bu açıdan Ömür'ü savundum. Ve bu linç kültürü sürdükçe, ben hep kurban edilmek istenenlerin yanında olacağım.